کریستادلفین ها در مورد انجیل چه اعتقاداتی دارند؟ باورمندان کریستادلفین ها در مورد انجیل، که به معنای «خبر خوش» است، این است که ما موظف به موعظه آن هستیم. انجیل، همانطور که در عهد جدید یافت می‌شود، اغلب با پادشاهی خدا مرتبط است و بر اهمیت موعظه این پیام تأکید می‌شود.
در مسیحیت، موعظه به معنای رساندن یک پیام مهم به تعداد زیادی از مردم در مکان های مختلف است. در کتاب مقدس، پادشاهی خدا چنین پیام مهمی است. این پیام برای آگاه کردن همه مردم از چیزی است که عیسی مسیح به ما امکان پیوستن به آن را داده است: «پادشاهی خدا». عیسی با فدا کردن جان خود برای همه ما، بزرگترین عمل محبت را انجام داد و راه ورود به این پادشاهی را برای ما ممکن ساخت.
طبق باور مسیحیان، خداوند حدود 2000 سال پیش عیسی مسیح را به زمین فرستاد تا با فدا کردن جان خود، گناهان بشر را کفاره دهد، تعالیم الهی را ارائه کند، الگویی کامل از زندگی برای انسان‌ها باشد و پادشاهی خدا را بر زمین تأسیس کند. مسیحیان معتقدند که فرستاده شدن عیسی مسیح، مهم‌ترین رویداد در تاریخ بشریت و نقطه عطفی در مسیر رستگاری انسان‌ها بوده است.
انجیل یوحنا، باب ۳، آیه‌های ۱۶ تا ۱۸: « زیرا خدا چنان جهان را دوست داشت که پسر یگانهٔ خود را بخشید تا هر که به او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی داشته باشد. زیرا خدا پسر خود را به جهان نفرستاد تا جهان را محکوم کند، بلکه تا جهان به وسیلهٔ او نجات یابد. هر که به او ایمان آورد، محکوم نمی‌شود، اما هر که ایمان نیاورد، از پیش محکوم شده است، چون به نام پسر یگانهٔ خدا ایمان نیاورده است.»
خداوند نمی‌خواهد ما محکوم شویم. به همین دلیل است که عیسی مسیح در دوران خدمت خود به همراه شاگردانش به تبلیغ پیام انجیل پرداخت. این پیام ارزشمند در عهد جدید کتاب مقدس، در اناجیل متی، مرقس، لوقا و یوحنا، ثبت شده است.
اعتقاد کریستادلفین ها در مورد انجیل چیست؟
به راستی اعتقاد کریستادلفین ها در مورد انجیل چیست؟ این نوشته‌ها به ما کمک می‌کند تا تأکید عمیق عیسی بر رسالت خود و علت حضورش بر روی زمین را درک کنیم. موضوعی که در طول خدمت عیسی به طور مداوم تکرار می‌شد، رفتن و موعظه کردن در همه جا بود. هدف، گسترش خبر خوش پادشاهی خدا و ایجاد فرصتی برای همه مردم جهت پیوستن به این پادشاهی از طریق شاگردسازی بیشتر بود.
انجام معجزات توسط عیسی و شاگردانش، یکی از دلایل بسیاری برای این امر بود. چرا که با این کار، قدرت لازم به آنها داده شد تا به همه مردم فرصت ایمان آوردن و تعمید گرفتن را بدهند. عیسی و شاگردانش قدرت بیرون راندن دیوها، شفای بیماران و مداوای هر نوع بیماری و رنج را داشتند.
پس از رستاخیز عیسی، این ماموریت مهم به شاگردان یادآوری شد:
ایشان [عیسی مسیح] به آنها [شاگردان] گفت: «به تمامی جهان بروید و برای هر آفریده‌ای انجیل را موعظه کنید. هر که ایمان آورد و تعمید یابد، نجات خواهد یافت؛ اما هر که ایمان نیاورد، محکوم خواهد شد. و این نشانه‌ها همراه کسانی خواهد بود که ایمان آورده‌اند: به نام من دیوها را بیرون خواهند راند؛ به زبان‌های تازه سخن خواهند گفت؛ مارها را برخواهند داشت؛ و اگر چیزی مهلک بنوشند، به هیچ وجه به آنها ضرر نخواهد رساند؛ بیماران را دست خواهند گذاشت و بهبود خواهند یافت.» (مرقس ۱۶: ۱۵-۱۸)
عیسی مسیح چند دلیل برای داشتن شاگردان داشت، یکی از آن ها این بود که او یک «حاخام» یا به عبارتی، معلم بود. عیسی به شاگردانش نه تنها مانند یک معلم در مدرسه با دانش آموزانش آموزش می داد و رهبری شان می کرد، بلکه او همچون ناخدایی بود که با خدمه اش بر کشتی بادبان برافراشته سوار می شود.
عیسی شاگردانش را انتخاب کرد و زمان زیادی را با آن ها گذراند. شاگردان، نحوه زندگی او، کارهایی که انجام می داد، سخنانش، و حتی طرز بیانش را مشاهده کردند و از او آموختند؛ چرا که او الگوی کاملی بود. عیسی آن ها را برای زمانی که زمین را ترک کند و شاگردانش کار او را ادامه دهند، آماده می کرد.
بیشتر بخوانید : کریستادلفین ها درباره بهشت و جهنم چه اعتقادی دارند؟
دلیل دیگری که عیسی مسیح شاگردان داشت، فرمان او برای شاگردسازی بیشتر بود. عیسی در مدت زمانی که با آنها بود، آنها را رهبری کرد تا بتوانند از الگوی کامل او پیروی کنند. عیسی می‌خواست آنها کاری را که او به مدت سه سال انجام داده بود، ادامه دهند: یعنی تعلیم دادن، رهبری دیگران و صحبت با آنها در مورد خدا، شامل برنامه، هدف و آینده او.
ما هم می‌توانیم همین کار را انجام دهیم، زیرا عیسی مسیح شاگردانی تربیت کرد تا کاری را که روی زمین آغاز کرده بود به اتمام برسانند؛ رساندن خبر خوش، یعنی پیام انجیل نجات، به کل جهان! حالا که ما ایمان آورده و تعمید یافته‌ایم، باید همین کار را ادامه دهیم.
پیام انجیل درباره پادشاهی خدا، نویدبخش آینده‌ای است که باید مشتاقانه در انتظار آن باشیم. بر خلاف دنیای امروز، در این پادشاهی خدا دیگر به درد، اشک و رنج اجازه نخواهد داد. در آنجا، زندگی ابدی وجود دارد و مرگ، قحطی و بیماری‌ها برای همیشه از بین خواهند رفت.
