اعتقاد کریستادلفین ها در مورد عیسی مسیح: بیایید برگردیم به فصل‌های ۱۲ تا ۲۵ کتاب پیدایش، جایی که به ما گفته می‌شود خدا یک مرد را از میان همهٔ دیگران برگزید و وعده داد که کل دنیا از طریق او برکت خواهد یافت. مریم، مادر عیسی، از نسل همین مرد بود. در زمان تولد عیسی در سرزمین اسرائیل، بسیاری از مردم در انتظار یک نجات‌دهنده و پادشاه بودند. همه آنها از وعده‌های الهی آگاه بودند و انتظار کسی قدرتمند و بزرگ را داشتند که رومیان، فاتحان آنها، را بیرون براند و پادشاهشان شود.
عیسی یهودی بود و در سرزمینی زندگی می‌کرد که اکنون اسرائیل نامیده می‌شود و در آن زمان بخشی از امپراطوری روم بود. تولد عیسی معجزه بود، زیرا مادرش باکره بود. پدر او تنها خدای متعال بود. عیسی، پسر خداست، متولد از مریم باکره. او همان «پسر خدا» نیست که در یوحنا فصل ۵، آیه ۱۹ می‌خوانیم:
پسر نمی‌تواند کاری از خود انجام دهد، مگر آنکه پدر آن کار را انجام دهد.
درست است که عیسی در یوحنا فصل 10 آیه 30 فرمود:
من و پدر یکی هستیم.
و منظور او [عیسی] این بود که او و پدرش در هدف و قصد متحد هستند، و او دعا کرد که شاگردانش نیز به همین ترتیب یکی باشند. این را در یوحنا فصل ۱۷، آیه ۲۱ می‌بینیم:
من در ایشان، و تو در من، تا ایشان در وحدت کامل گردند، و جهان بداند که تو مرا فرستاده‌ای، و ایشان را دوست داشته‌ای، چنانکه مرا دوست داشته‌ای.
کتاب مقدس درباره دوران کودکی عیسی چیزهای بسیار کمی به ما می گوید. روایت انجیل به سرعت به زمان غسل تعمید او توسط یحیی تعمیددهنده در رود اردن می‌رسد. این غسل تعمید، ریختن مقدار کمی آب روی سر نبود. این اتفاق در رودخانه رخ داد و بعد از آن، همانطور که در مرقس فصل ۱، آیه‌های ۱۰ و ۱۱ می‌خوانیم، آنها از آب بیرون آمدند:
و چون عیسی از آب بیرون آمد، آسمان را شکافته دید و روح را مانند کبوتری دید که بر او نازل می‌شود. و آوایی از آسمان آمد که گفت: «تو پسر محبوب من هستی، از تو خشنودم.»” (مرقس، فصل ۱، آیه‌های ۱۰ و ۱۱)
در طول زندگی روی زمین، عیسی در همه چیز وسوسه شد، اما هرگز گناه نکرد. به این آیات که همگی از کتاب عبرانیان آمده‌اند، نگاه کنید. این آیات نشان می‌دهند که عیسی در زمانی که روی زمین زندگی می‌کرد، طبیعت انسانی ما را به اشتراک گذاشت، همانطور که در کتاب عبرانیان فصل ۲، آیه ۹ می‌خوانیم:
لیکن عیسی را می‌بینیم که برای تحمل رنج مرگ، کمی فروتر از فرشتگان قرار داده شد، او را با جلال و افتخار تاجگذاری کرده‌اند؛ تا به فیض خدا برای هر انسانی مرگ را بچشد.
عیسی می‌دانست که پسر خداست و قرار است بر تمام پادشاهی‌های جهان حکومت کند. او در زمان گذراندن دوران خود در بیابان، تصویری از این پادشاهی‌ها و شکوه آنها را در ذهن خود مجسم می‌کرد. اما عیسی همچنین از عهد عتیق می‌دانست که قبل از اینکه بتواند بر جهان حکومت کند، باید بمیرد. نمونه‌ای از این را می‌توان در کتاب اشعیا، فصل ۵۳ مشاهده کرد.(کریستادلفین)
عیسی دستگیر، محاکمه و به دلیل ادعای پادشاهی گناهکار شناخته شد. طبق روایت انجیل یوحنا، فصل ۱۸، هنگام مصلوب شدن، بدن او را بر روی صلیبی میان دو دزد آویختند.
عیسی مسیح، «در همه چیز همانند ما وسوسه شد، اما بی گناه ماند.» (عبرانیان ۴:۱۵) پس، عیسی به خاطر داشتنِ طبیعت انسانی، می‌بایست می‌مُرد؛ اما چون گناهی مرتکب نشده بود، سزاوار مرگ نبود. به همین دلیل، خداوند توانست عیسی را از مردگان زنده کند، بدون آنکه قانون خودش را که می‌گوید «مزد گناه مرگ است» زیر پا بگذارد. (رومیان ۶:۲۳)
بعد از رستاخیز، خدا به عیسی یک طبیعت جدید بخشید – طبیعتی که دیگر به واسطهٔ گناه آدم نمی‌میرد و همچنین طبیعتی که دیگر قابل وسوسه به گناه نیست. ما می‌توانیم با وصل شدن به قربانی عیسی از طریق غسل تعمید و اعتراف و توبه، بخشش گناهانمان را دریافت کنیم. هنگامی که عیسی دوباره بازگردد، ما نیز می‌توانیم بر مرگ پیروز شویم.(کریستادلفین)
اعتقادات کریستادلفین ها در مورد عیسی مسیح چیست؟
با رستاخیز از مردگان، عیسی هویت خود به عنوان پسر خدا و کار کفاره، رستگاری، آشتی و نجات را تأیید کرد. رستاخیز، یک بیداری واقعی، مادی و فیزیکی بدن عیسی از مردگان بود. پس از رستاخیز او، برای ۴۰ روز، در زمان‌های مختلف بر شاگردانش ظاهر شد و با آنها صحبت کرد تا ایمانشان را تقویت کند. همانطور که در فصل اول کتاب اعمال رسولان می‌خوانیم، سپس به آسمان عروج کرد، چنان که در اعمال رسولان فصل ۱، آیه ۹ آمده است:
«و چون این سخنان را گفت، ایشان را نگرنده به آسمان برداشته شد؛ و ابری او را از نظر ایشان پنهان ساخت.»” (اعمال رسولان، فصل ۱، آیه ۹)
هرچند عیسی اکنون در بهشت است، اما او برای همیشه در آنجا نخواهد ماند. زمانی که عیسی در کوه زیتون نزدیک اورشلیم از شاگردانش جدا شد و به آسمان برده شد، دو فرشته ظاهر شدند و به شاگردان گفتند، همانطور که در اعمال رسولان فصل ۱، آیه‌های ۱۰ و ۱۱ می‌خوانیم:
و چون ایشان به آسمان به تماشای عروج او ایستاده بودند، ناگاه دو مرد با لباس سفید بر ایشان پدیدار شدند. ایشان خطاب به مردان جلیل گفتند: چرا ایستاده و به آسمان نگاه می‌کنید؟ همین عیسی که از نزد شما به آسمان بالا برده شد، به همان ترتیبی که او را به آسمان رفتن دیده‌اید، بازخواهدگشت.” (اعمال رسولان، فصل ۱، آیه‌های ۱۰ و ۱۱)
عیسی مسیح به زمین، به همان کوه زیتون باز خواهد گشت. همان عیسی که شاگردانش می‌توانستند او را لمس کنند و با او صحبت داشته باشند، کسی که بدنش از گوشت و استخوان بود، دوباره خواهد آمد. در آن زمان کل دنیا مجبور خواهند شد که واقعیت رستاخیز او را بپذیرند، مدرکی دال بر اینکه او حقیقتا پسر خداست. زکریا فصل ۱۴، آیه ۴ به ما می‌گوید:
«و در آن روز، پاهای او بر کوه زیتون خواهد ایستاد، که در شرق اورشلیم واقع شده است. و کوه زیتون از وسط به سمت شرق و غرب شکافته خواهد شد و دره بسیار عظیمی پدید خواهد آمد. نیمی از کوه به سمت شمال و نیم دیگر به سمت جنوب حرکت خواهد کرد.»” (زکریا، فصل ۱۴، آیه ۴)
انجیل متی، فصل‌های ۵، ۶ و ۷ حاوی تعالیم ارزشمند عیسی مسیح درباره چگونگی زندگی درست است. این سه فصل به طور کلی با عنوان « موعظه بر کوه » شناخته می‌شوند. اولین جمله‌ای که عیسی در متی فصل ۵، آیه ۳ بیان کرد این است:
خوشا به حال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.” (متی ۵: ۳)
این نویدبخش امید برای همه کسانی است که به او ایمان دارند!
بیشتر بخوانید : کریستادلفین ها در مورد روح چه اعتقاد و باوری دارند؟
عیسی مسیح همچنین از طریق مثل‌ها تعلیم می‌داد. مثل‌ها داستان‌های زمینی هستند که معنای آسمانی دارند. انجیل متی، فصل ۱۳ پر از مثل‌هایی است که بسیاری از آنها درباره‌ی «پادشاهی خدا» صحبت می‌کنند. همچنین، مثل‌های موجود در لوقا، فصل ۱۵ به ما نشان می‌دهند که چقدر خدا می‌خواهد ما از دنیا چشم‌پوشی کنیم و حقیقت او را بیابیم.
انجیل متی، فصل ۲۴ شامل پیشگویی‌هایی است که عیسی در پاسخ به سوالات شاگردانش بیان کرد. شاگردان از عیسی پرسیده بودند که چه زمانی معبد اورشلیم (همانطور که عیسی پیشگویی کرده بود) ویران خواهد شد (این واقعه در سال ۷۰ پس از میلاد مسیح رخ داد). آنها همچنین می‌خواستند بدانند نشانه‌های آمدن دوبارهٔ عیسی و پایان جهان چه خواهد بود.(کریستادلفین)
انجیل مرقس، فصل ۱ آیه ۱ به ما می‌گوید که عیسی مسیح، همان نجات‌دهندهٔ موعود (مسیح) و همچنین پسر یگانهٔ خداست:
“آغاز انجیل عیسی مسیح، پسر خدا.” (مرقس ۱:۱)
عیسی برای من چه معنایی دارد؟
او زندگی‌ام را دگرگون و تحت تأثیر قرار داده است و او امید من، غذای روحی و دلیل وجودم است. او در همه حال نیروی من است. او راه من برای نزدیک شدن به خدا، دوست و نجات دهنده من است. او می‌تواند برای شما هم چنین باشد!(کریستادلفین)
