خداوند چگونه ما را هدایت می‌کند؟ بخش دوم

وقتی صحبت از راهنما می‌شود، ممکن است وسوسه شویم تا یک انجیل برداریم، صفحات را ورق بزنیم و به طور تصادفی به یک آیه اشاره کنیم با این امید که خداوند ممکن است با ما صحبت کند مثل یک فال اما این راه خوبی نیست زیرا ممکن است آنچه را که خدا سعی دارد بگوید به اشتباه تعبیر کنیم.
۲. دومین راه که از طریق آن خداوند ما را هدایت می‌کند، روح وادارکننده اش هست. در کتاب اعمال ۲۰: ۲۲ پولس می‌گوید:
اکنون در بندگی روح‌القدس، در راه اورشلیم هستم و از آنچه به سرم خواهد آمد چیزی نمی‌دانم.
طبق یکی از تعاریف، مسیحی شخصی است که توسط روح‌القدس هدایت می‌شود. وقتی با عیسی روبرو می‌شوید و روحش را دعوت می‌کنید تا در وجودتان زندگی کند، روحش کم کم با شما صحبت می‌کند و شما را راهنمایی می‌کند.
عیسی می‌گوید که پیروانش صدای او را تشخیص می‌دهند. و هر چه بیشتر عیسی مسیح را بشناسید، بیشتر صدای او را تشخیص خواهید داد. در حالیکه کتاب مقدس را می‌خوانیم و دعا می‌کنیم، روح‌القدس با ما صحبت می‌کند.
در کتاب اعمال رسولان نوشته شده است که روزی که آن‌ها روزه‌دار و مشغول عبادت خداوند بودند، روح‌القدس به ایشان فرمود (اعمال رسولان ۱۳: ۲). نیایش یک مکالمه دو طرفه است.
مثل وقتی است که نزد پزشک می‌روید. شما نزد او نمی روید تا فقط تمام درخواست‌ها و شکایات را به زبان آورده و بعد با عصبانیت بیرون روید. شما صحبت می‌کنید اما صبر می‌کنید تا حرف‌های دکتر را هم بشنوید و این مشابه زمانی است که در حال نیایش هستید. اینطور نیست که فقط ما با خدا صحبت می‌کنیم. ما نیز به حرف‌های خداوند گوش می‌دهیم. گاهی اوقات روح‌القدس ما را با دادن اشتیاقی زیاد برای انجام کاری هدایت می‌کند.
پولس در فیلیپیان ۲: ۱۳ می‌گوید: خداست که با عمل نیرومند خود هم تصمیم و هم قدرت انجام آنچه خشنودش می‌سازد را در شما پدید می‌آورد.
گاهی اوقات خداوند ما را به شیوه‌های بسیار غیر معمول هدایت می‌کند: پیشگویی، تصاویری از آینده، عکس‌ها، رویاها، برداشت‌ها یا گاهی اوقات برخی را حتی با یک صدای قابل شنیدن راهنمایی می‌کند.

۳. سومین راهی که خداوند ما را از طریق آن هدایت می‌کند مشاوره افراد مقدس است.
به عبارت دیگر دریافت راهنمایی از سایر مسیحیان و این، خاص بودن کلیسا را نشان می‌دهد و اینکه بخشی از جامعه سایر مسیحیان باشیم، جامعه‌ای که در آن می‌توانیم به یکدیگر کمک کنیم.
در امثال نوشته شده است که شخص عاقل به نصیحت دیگران گوش می‌دهد. پس توصیه می‌شود در جستجوی افرادی که خردمند و با تجربه هستند، باشیم. به پندهای آن‌ها گوش دهیم و تصمیم آگاهانه‌ای بگیریم و در نهایت تصمیم نهایی با خود ما است اما گرفتن مشاوره عاقلانه است.
اما از کجا باید بدانیم که آیا این خداوند است که با ما از طریق روح و از طریق دوستانمان صحبت می‌کند یا خودمان هستیم که به کاری که می‌خواهیم انجام دهیم فکر می کنیم؟ البته ممکن است مرتکب اشتباه شویم یا چیزی را که می‌شنویم به اشتباه تفسیر کنیم اما کتاب مقدس در آزمودن صحت شنیده‌هایمان به ما کمک می‌کند.
یوحنا می‌گوید: ارواح را بیازمایید تا ببینید که آیا در واقع از جانب خداست یا نه. پس اول باید ببینیم در راستای آموزه‌های کتاب مقدس است؟ دوم، آیا نیروبخش، مشوق و تأییدکننده است؟ آیا عشق را زیاد می‌کند؟ اگر عشق نیست، در آن صورت از سوی خداوند نمی‌آید.
سوم، آیا حس آرامش خداوند رو در مورد این تصمیم احساس می‌کنید؟ پولس می‌نویسد، آرامشی که مسیح به شما می‌بخشد، قاضی وجدان شما باشد. پس اگر در مورد تصمیم خود حس آرامش ندارید، در آن صورت، احتمالا درست نیست.
۴. عقل سلیم چهارمین راهی است که خداوند از طریق آن هدایت می‌کند. وقتی یک مسیحی می‌شوید تمام منطق و خودتان را از دست نمی‌دهید. شما هنوز خودتان هستید. وعده‌های هدایت خداوند برای این نیست که ما را از مشکل فکر کردن نجات دهد.
کتاب مقدس خواست کلی خداوند را به ما می‌گوید. به عنوان مثال ما می‌دانیم که تجرد یک دعوت متعالی است. عیسی مسیح ازدواج نکرد، اما به طور کلی، ازدواج عرف است.
اما کتاب مقدس به ما نمی‌گوید که با چه کسی باید ازدواج کنیم. باید عقل سلیم خود را به کار گیرید و از خود بپرسید که آیا با هم سازگاری داریم؟
تصمیم‌گیری‌های کاری هم همینطور هستند. گاهی اوقات بعد از اینکه مردم اعتقاد پیدا می‌کنند، به این فکر می‌کنند که آیا باید شغلم را ترک کنم؟
پولس می‌گوید هر کس در آن حالی که خدا برایش معین نموده و او را در آن حال خوانده است، بماند. هر کسی در آن حالتی بماند که در آن، دعوت خدا را پذیرفت. خداوند از فراخواندن شما در آن شغل هدف داشته است.