دبوره کیست؟ دبوره یکی از زنان برجسته و تاثیرگذار در کتاب مقدس است. او به عنوان قاضی و پیامبر شناخته می‌شد و گفته می‌شود که توانایی شنیدن صدای خدا و انتقال پیام او به دیگران را داشت. دبوره در مقام کاهنه، مانند مردان، قربانی تقدیم نمی‌کرد، اما رهبری مراسم مذهبی را بر عهده داشت و به وعظ و موعظه می‌پرداخت.
دبوره یکی از زنان برجسته و تاثیرگذار در کتاب مقدس است. شهرت او بیشتر به عنوان پیامبر و قاضی در سرزمین اسرائیل می‌باشد. روایت زندگی او را عمدتاً می‌توان در کتاب داوران، به ویژه در فصل‌های ۴ و ۵، یافت. بسیاری از پژوهشگران کتاب مقدس بر این باورند که دبوره همسری نیز داشته است. با این حال، در زبان عبری، کلمه مشابهی برای «زن» و «همسر» به کار می‌رود، بنابراین ما با قطعیت نمی‌دانیم که آیا دبوره «زن لاپیدوت» (یک مکان) بوده است یا «همسر لاپیدوت» (یک فرد).
فرست محتوا
معنای نام دبوره
دبوره (Devorah یا D’vorah در عبری) به معنای «زنبور» ترجمه می شود.
میدراش (مجموعه ای از تعالیم تورات) توضیح می دهد که مردم عبری به چند طریق مانند زنبورها هستند:
۱. همانطور که زنبورها در یک کلونی رهبر خود را دنبال می کنند، مردم عبری نیز از رهبران و پیامبران برای تعلیم خود پیروی می کنند.
۲. همانطور که نیش زنبور بسیار دردناک است، اما عسل آن فوق العاده شیرین است، کلام خدا کسانی را که از دستورات او پیروی نمی کنند آزار می دهد، اما کسانی را که زندگی درستکاری دارند با یک زندگی شیرین برکت می دهد.
۳. زنبورها گرده و شهد را نه به نفع خود، بلکه به نفع دیگران جمع آوری می کنند، درست همانطور که عبریان برای رضایت و منفعت خداوند، میتسوا (کار خیر انجام شده برای دیگران یا منفعت مذهبی) جمع آوری می کنند.
۴. زنبورها حشره ای پست و حقیر هستند، که یادآوری برای فرزندان خداست که فروتن باشند.
موارد بیشتر : یوسف نجار کیست و نقش او در زندگی مسیح و کتاب مقدس چیست؟
نقش های دبوره در کتاب مقدس
نقش دبوره به عنوان یک قاضی و پیامبر:
قضات در اسرائیل باستان رهبرانی بودند که توسط خدا برای نجات مردم از ظلم و اجرای عدالت برگزیده می شدند. دبوره به خاطر حکمتش شناخته شده بود و اسرائیلیان برای حل اختلافات و کسب راهنمایی به نزد او می آمدند.
دبوره یکی از رهبران عبریان (و تنها رهبر زن) در عهد عتیق بود. این رهبران «قاضی» نامیده می شدند. نقشی که با انتخاب یاری کنندگان توسط موسی برای کمک به حل و فصل مناقشات میان مردم، آغاز شد. ( خروج ۱۸)
قضات پیش از اعلام حکم خود در موردی، با دعا و تفکر از خداوند راهنمایی می گرفتند. بسیاری از قضات همچنین به عنوان پیامبرانی در نظر گرفته می شدند که “کلامی از جانب خداوند” را بیان می کردند.
دبوره زیر نخل درختی که بین رامه و بیت ئیل در منطقه کوهستانی افراایم قرار داشت می نشست و اسرائیلیان برای قضاوت شدن در صف می ایستادند
رهبری نظامی دبوره:
یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های داستان دبوره، رهبری او در لشکرکشی اسرائیلیان علیه سیسرا، سردار کنعانی است. نیروهای اسرائیلی به رهبری باراک، تحت فرماندهی دبوره، در نبردی که در کوه تابور رخ داد، پیروزی قابل توجهی بر کنعانیان به دست آوردند. سیسرا، سردار کنعانی، از نبرد فرار کرد و به چادر زنی به نام یائیل پناه برد، جایی که در نهایت کشته شد.
دبوره پس از دریافت دستور از خدا، باراک، یک جنگجوی اسرائیلی را فراخواند تا 10000 سرباز را به بالای کوه تابور ببرد تا به سیسرا، فرمانده سپاه یابین، حمله کنند.
باراک در پاسخ گفت: “اگر تو با من بیایی، من خواهم رفت؛ اگر نه، نخواهم رفت” (داوران 4:8).
در آیه بعد، دبوره موافقت می کند که با باراک و سربازان به جنگ برود، اما به او می گوید: “با این حال، در مسیری که در پیش گرفته ای، جلال و شکوهی برای تو وجود نخواهد داشت، زیرا خداوند سیسرا را به دست زنی تسلیم خواهد کرد” (داوران 4:9).
قاضی و جنگجوی دبوره به همراه باراک به جنگ رفتند و همانطور که در پیشگویی گفته شده بود، سیسرا به دست زنی کشته شد – اما نه به دست دبوره. بلکه یائیل، همسر رئیس یک قبیله، بود که با فرو کردن میخ چادر به سر سیسرا با چکش، زمانی که او درخواست آب و استراحت کرد، از اسرائیلیان انتقام گرفت.
تفسیرگران و محققان کتاب مقدس در مورد پذیرش رهبری جنگی دبوره توسط باراک اختلاف نظر دارند. برخی بر این باورند که باراک او را به عنوان رهبر و پیامبر احترام می گذاشت و با میل و رغبت به ندای او گوش می داد. با این حال، برخی دیگر نتیجه گیری می کنند که پاسخ او در داوران 4:8 نشان دهنده ناراحتی او از دریافت دستور از یک زن، با وجود احترام بالایی که برای دبوره قائل بوده است.
سرود دبوره
پس از نبرد، دبوره سرودی برای پیروزی سرود که در داوران فصل ۵ ثبت شده است. این سرود، که اغلب «سرود دبوره» نامیده می‌شود، پیروزی اسرائیلیان بر ستمگرانشان را جشن می‌گیرد و خدا را برای نقش او در پیروزی ستایش می‌کند. اعتقاد بر این است که این فصل از کتاب مقدس در اوایل قرن ۱۲ پیش از میلاد نوشته شده است و بسیاری از محققان کتاب مقدس آن را یکی از اولین نمونه‌های شعر عبری می‌دانند.
با این شعر، پیروزی عبریان بر کنعانیان و لشکر سیسرا را جشن گرفتند.
“زمانی که رهبران در اسرائیل پیشقدم شوند، زمانی که مردم با کمال میل خود را تسلیم کنند – خداوند را ستایش کنید! این را بشنوید، ای پادشاهان! گوش فرا دهید، ای فرمانروایان! من، آری من، برای خداوند سرود خواهم خواند؛ خداوند، خدای اسرائیل را با سرود ستایش خواهم کرد.
هنگامی که تو، ای خداوند، از سرزمین سعیر بیرون آمدی، هنگامی که از سرزمین ادوم راهپیمایی کردی، زمین لرزید، آسمان ها باریدن گرفتند، ابرها آب فرو ریختند. کوه ها در برابر خداوند، خدای سینا، در برابر خداوند، خدای اسرائیل لرزیدند.”
“برخيز، برخيز، دبوره! برخیز، برخیز، سرود بخوان! برخیز، باراک! اسیرانت را به اسارت درآور، ای پسر ابینعوم. بازماندگان اشراف فرود آمدند؛ قوم خداوند برای من در برابر زورمندان آمدند… پس چنین باد که تمامی دشمنانت نابود شوند، ای خداوند! اما تمامی کسانی که تو را دوست دارند، مانند خورشید باشند هنگامی که در اوج قدرت طلوع می کند.”
داستان دبوره چه درس هایی به ما می دهد؟
داستان دبوره درس های زیادی به ما می آموزد، اما در اینجا به سه نکته کلیدی اشاره می کنیم:
۱. فرمانبردار باشید
اگر خداوند علی رغم ترس هایتان از شما می خواهد کاری انجام دهید یا جایی بروید، به ندایش گوش کنید. او برنامه هایی دارد که ما نمی توانیم درک کنیم و با فرمانبرداری ما، قلب ها و زندگی ها ممکن است تغییر کنند.
۲. شجاع باشید
این ضرب المثل قدیمی که “خداوند افراد با صلاحیت را صدا نمی زند، او صلاحیت افراد صدا زده شده را بالا می برد” در اینجا کاربرد دارد. انجام کاری خارج از محدوده راحتی تان برای تجلیل او می تواند وحشتناک باشد، اما ایمان هرگز وعده ی آسانی نداده است. جسور باشید. برای جلال او شجاع باشید.
۳. استوار بمانید
ایمان خود را هرگز سست نکنید. ما همیشه از مسیر پیش رویمان آگاه نیستیم، اما تنها کافی است به خاطر داشته باشیم که خداوند وفادارانه ما را هدایت و راهنمایی خواهد کرد.
داستان دبوره در کتاب مقدس به عنوان نمونه ای از زنی است که در دوره ای سرنوشت ساز در تاریخ اسرائیل نقش رهبری کلیدی ایفا کرد و به خاطر حکمت، بینش نبوتی و شجاعت خود در زمان بحران به یادگار مانده است.
