معنی درخواست، جستجو و کوبیدن در دعا مسیحیت
What Does it Mean to Ask, Seek, and Knock in Prayer?
در مسیحیت، ما مدت زیادی است که دیگر درخواست نمی‌کنیم، جستجو نمی‌کنیم و در نمی‌زنیم، آنقدر طولانی که حتی فراموش کرده‌ایم درِ رحمت کجاست!
منظورم از این جمله چیست؟ خب، آخرین باری که ما واقعاً با خدا پدر صحبت کردیم و در مورد مشکلی خاص که ممکن است مربوط به خودمان یا شخص دیگری باشد، به او التماس کردیم چه موقع بود؟
آیا ما صادقانه طی چند روز گذشته برای چیزی یا کسی دعا کرده‌ایم؟ باز هم، آخرین باری که فقط با خدا صحبت کردیم تا از او برای کارهایی که در زندگی ما انجام داده است تشکر کنیم، چه زمانی بود؟
به نظر می‌رسد ما همیشه برای چیزهای مهم دعا می‌کنیم، اما به نظر می‌رسد دعا کردن برای چیزهای کوچک و پیش پا افتاده را فراموش کرده‌ایم. مواقعی پیش می‌آید که به نظر می‌رسد دعاهای ما بی‌پاسخ می‌ماند. ممکن است دلسرد شویم.
فرست محتوا
دعا کردن به درگاه خداوند
پاسخ به دعاها و اتفاقات بر اساس زمان‌بندی خداست، نه زمان‌بندی ما. بنابراین، هنگامی که به عرش رحمت می‌آییم و از پدر برای خود یا شخص دیگری درخواست می‌کنیم، چه باید بکنیم؟
عیسی در مسیحیت به ما می‌گوید که دائماً به دنبال خدا باشیم. برخی افراد پس از چند تلاش ضعیف، تسلیم می‌شوند و تصور می‌کنند که نمی‌توان خدا را یافت. اما درک این موضوع مهم است که یافتن خدا به ایمان (اعتماد)، تمرکز و پیگیری نیاز دارد.
عیسی به ما اطمینان می‌دهد که تلاش‌های ما پاداش خواهد داشت. نباید در تلاش برای یافتن خدا تسلیم شویم. به درخواست صبر، عشق، دانش، حکمت و درک بیشتر از او ادامه دهید. او آنها را به ما عطا خواهد کرد (متی ۷: ۷-۸).
این تضمینی نیست که اساساً با درخواست از عیسی و ایمان آوردن، می‌توانیم هر چیزی را که می‌خواهیم به دست آوریم. خدا چیزهایی را به ما نمی‌دهد که به ما، دیگران آسیب برساند یا برخلاف ذات یا اراده خودش باشد.
سخن عیسی به هیچ وجه یک مجوز آزاد و نامحدود نیست. برای اینکه دعاهای ما اجابت شود، درخواست‌های ما باید مطابق با اصول جستجوی پادشاهی خدا باشد.
هرچه ایمان و اعتقاد ما راسخ‌تر باشد، تقریباً به طور قطع درخواست‌های ما مطابق با اراده خدا خواهد بود و پس از آن، خداوند خوشحال خواهد شد که آنها را به ما عطا کند (متی ۲۱:۲۲).
عیسی، الگوی ما برای دعا، هنگامی که التماس کرد، گفت: «یا ابا، پدر، همه چیز برای تو ممکن است. این جام را از من دور کن. اما نه آنچه من می‌خواهم، بلکه آنچه تو می‌خواهی» (مرقس ۱۴:۳۶). دعاها و درخواست‌های ما اغلب تحت تأثیر خواسته‌ها و نیازهای خودمان است.
دوست داریم بشنویم که می‌توانیم هر چیزی داشته باشیم. با این حال، عیسی برای تحقق اراده خدا دعا کرد. وقتی دعا می‌کنیم، باید خواسته‌های خود را بیان کنیم، اما باید بخواهیم که اراده او بر اراده ما مقدم باشد.
باید خودمان را بررسی کنیم تا ببینیم آیا درخواست‌های ما حول محور تمایلات ما یا تمایلات خدا است (مرقس ۱۱:۲۴).
عیسی می‌گوید «در او بمانید». این به افرادی اشاره دارد که واقعاً به تاک حقیقی متصل هستند و بنابراین میوه روحانی به بار می‌آورند (یوحنا ۱۵: ۱-۶). این همچنین به کسانی اشاره دارد که کلام او در آنها ساکن است.
این به رابطه‌ای مستحکم، شخصی و پرورش‌دهنده شباهت دارد، درست مانند رابطه یک گیاه و شاخه‌هایش. در بخش‌های دیگر، عیسی بدون ابهام، اجابت دعا را به اراده خدا مرتبط می‌کند (متی ۶: ۱۰؛ متی ۲۶: ۳۹).
2. جستجو کردن خدا در دعا
ما نباید اینگونه رفتار کنیم که گویی خدا مانند یک دستگاه اسنک یا نوشابه است که هر چه بخواهیم می‌توانیم از آن انتخاب کنیم. دعای هدایت‌شده تنها زمانی اتفاق می‌افتد که آنچه درخواست می‌کنیم برای اراده خدا ضروری باشد (یوحنا ۱۵:۷).
آیا تا به حال در دعا کردن برای چیزی یا کسی خسته شده‌ایم؟ طبق گفته پولس، ما باید «در دعا مداومت ورزیم»، یعنی نباید دعا کردن را متوقف کنیم. پافشاری، ایمان ما را به اینکه خدا به دعاهای ما پاسخ می‌دهد نشان می‌دهد.
نباید ایمان سست شود و بمیرد به این فرض که پاسخ‌ها خیلی دیر به دیر می‌رسند، زیرا تأخیر ممکن است روش خدا برای انجام اراده‌اش در زندگی ما باشد.
هر زمان که در دعاهایمان احساس خستگی می‌کنیم، باید بدانیم که خدا در دسترس است، او دائماً به ما گوش می‌دهد و دائماً عمل می‌کند؛ شاید نه به روشی که انتظار داشتیم، بلکه به روش‌هایی که او می‌داند ایده‌آل است (کولسیان ۴:۲).
خدا هر درخواست سهل‌انگارانه یا کودکانه‌ای را اجابت نمی‌کند. «با ایمان درخواست کردن» به معنای درخواست با اطمینان از این است که خدا آرزوهای ما را با اهداف خود هماهنگ می‌کند.
ذهنی که تردید دارد («بدون تردید») کاملاً متقاعد نشده است که راه خدا ایده‌آل است. با کلام خدا مانند هر راهنمایی انسانی برخورد می‌کند که گزینه عدم اطاعت را در اختیار دارد.
این ذهن بین احساسات، افکار دنیا و دستورات خدا در نوسان است. اگر ایمان ما جدید، ضعیف یا در حال مبارزه است، باید به یاد داشته باشیم که خدا قابل اعتماد است. ما باید به او وفادار باشیم. برای متعادل کردن ذهن لرزان یا مشکوک خود، باید خود را کاملاً تسلیم خدا کنیم (یعقوب ۱: ۵-۶).
اگر وجدان ما واقعاً پاک باشد، می‌توانیم بدون ترس نزد خدا بیاییم، مطمئن باشیم که درخواست‌های ما شنیده می‌شود. یوحنا قول عیسی را تأیید می‌کند: «بخواهید، و به شما داده خواهد شد» (متی ۷:۷؛ متی ۲۱:۲۲؛ یوحنا ۹:۳۱؛ یوحنا ۱۵:۷). هنگامی که اطاعت کنیم، به دست خواهیم آورد.
وقتی اطاعت می‌کنیم، طبق اراده خدا درخواست می‌کنیم. بدیهی است، این به این معنا نیست که هر چه بخواهیم، مانند ثروت فوری، می‌توانیم داشته باشیم. اگر واقعاً به دنبال اراده خدا هستیم، چند درخواست وجود دارد که مطرح نکنیم (۱ یوحنا ۳: ۲۱-۲۲).
تأکید در اینجا بر اراده خداست، نه اراده ما. وقتی با خدا صحبت می‌کنیم، آنچه را که می‌خواهیم درخواست نمی‌کنیم، بلکه با او در مورد آنچه او برای ما می‌خواهد صحبت می‌کنیم.
اگر درخواست‌های خود را با اراده او تنظیم کنیم، او ما را می‌شنود؛ و می‌توانیم مطمئن باشیم که وقتی ما را می‌شنود، پاسخ متفاوتی به ما خواهد داد (۱ یوحنا ۵: ۱۴).
3. در دعا، کوبیدن به چه معناست؟
در یوحنا ۱۶: ۲۳، عیسی به رابطه‌ای جدید بین خدا و مسیحی اشاره می‌کند. پیش از این، کاهنان واسطه یا میانجی برای رسیدن مردم به خدا بودند.
پس از رستاخیز عیسی، ایمانداران می‌توانستند مستقیماً به سوی خدا حرکت کنند. دوره‌ای کاملاً جدید آغاز شده است و اکنون همه مؤمنان کشیش محسوب می‌شوند، جایی که می‌توانند به طور مستقیم و صمیمانه با خدا صحبت کنند (عبرانیان ۱۰: ۱۹-۲۳).
ما می‌توانیم نه بر اساس شایستگی خود، بلکه از آنجایی که عیسی، کاهن اعظم شگفت‌انگیز ما، ما را در نزد خدا پذیرفتنی ساخته است، به سوی خدا بیاییم.
به ابتدای فصل (یوحنا ۱۱: ۲-۴) توجه کنید، ترتیب دعایی که عیسی به شاگردانش می‌آموخت چگونه بود؟ عیسی ابتدا خدا را ستایش کرد، سپس درخواست‌های خود را مطرح کرد.
اغلب اوقات، دعاهای ما بیشتر شبیه لیست خرید است تا گفتگوی دوطرفه با خدا. این آموزه به این معنا نیست که درخواست‌های خودخواهانه اجابت خواهد شد.
معنی این است که برای کسی که طبق اراده خدا درخواست می‌کند، جستجو می‌کند و در می‌زند، دریافت، یافتن و باز شدن درها وجود خواهد داشت.
