چرا “عیسی گریست” اینقدر قدرتمند است؟

“عیسی گریست” عبارتی کوتاه اما بسیار قدرتمند در کتاب مقدس است که به واقعه ای در انجیل یوحنا اشاره دارد. در این واقعه، عیسی مسیح در حال عبور از کنار مقبره لازاروس، دوست خود، می بیند که خواهران لازاروس، مریم و مارتا، در حال عزاداری هستند. عیسی نیز با دیدن آنها “متأثر شد و در روح خود آشفته شد” و گریست (یوحنا 11:33-35).

مریم و مارتا پیامی به عیسی فرستادند که: “خداوندا، کسی که تو دوستش داری بیمار است” (یوحنا ۱۱: ۱). عیسی پس از شنیدن این خبر به شاگردانش گفت: «این بیماری به مرگ منجر نخواهد شد»، بلکه «برای جلال خدا، تا پسر خدا از طریق آن جلال یابد» (یوحنا ۱۱: ۴).

دو روز گذشت. هنگامی که مارتا خبر آمدن عیسی را شنید، به استقبال او شتافت.
مارتا به عیسی گفت: «خداوندا، اگر تو اینجا بودی، برادرم نمی‌مرد. اما من می‌دانم که حتی اکنون خدا هر چه را از او بخواهی به تو خواهد داد.»
عیسی به او گفت: «برادرت دوباره زنده خواهد شد.» مارتا پاسخ داد: «می‌دانم که او در رستاخیز در روز آخر دوباره زنده خواهد شد.»
عیسی به او گفت: «من رستاخیز و حیات هستم. کسی که به من ایمان داشته باشد، حتی اگر بمیرد، زنده خواهد ماند؛ و هر کسی که با ایمان به من زندگی کند، هرگز نخواهد مرد. آیا این را باور می‌کنی؟»
مارتا پاسخ داد: «بله، خداوندا، من ایمان دارم که تو مسیح، پسر خدا هستی، که به جهان خواهی آمد» (یوحنا ۱۱: ۲۱ تا ۱۷).
مارتا به عقب دوید تا مریم را خبر دهد.
وقتی مریم به جایی که عیسی بود رسید و او را دید، در پای او افتاد و گفت: «خداوندا، اگر تو اینجا بودی، برادرم نمی‌مرد.»

عیسی وقتی او را دید که گریه می کند، و یهودیانی که همراه او آمده بودند نیز گریه می کردند، در روح عمیقا متاثر شد و مضطرب شد.
او پرسید: «کجا او را گذاشته‌اید؟»
آنها جواب دادند: «بیا و ببین، خداوند.»
عیسی گریست (یوحنا ۱۱: ۳۲ تا ۳۵).
عیسی بر غم و مرگ یک برادر و دوست اشک ریخت. نه تنها در این مورد، بلکه بارها قلب عیسی از دلسوزی سرشار می شد.

عیسی از روی دلسوزی گریست

در انجیل لوقا، فصل ۷، مرده‌ای را از شهر به گورستان می‌بردند، او پسر مجرد مادرش بود و جمعیتی بزرگ از عزاداران او را احاطه کرده بودند. «وقتی خداوند او را دید، دلش به حال او سوخت و گفت: گریه مکن» (لوقا ۷: ۱۳، تأکید اضافه شده). عیسی پسر مرده را زنده کرد و با مهر به مادرش بازگرداند.

در انجیل متی، فصل ۱۵، عیسی با چند قرص نان و ماهی چهار هزار نفر را سیر کرد. او به شاگردانش گفت: «بر این مردم ترحم می‌کنم؛ سه روز است که با من هستند و چیزی برای خوردن ندارند. نمی‌خواهم آن‌ها را گرسنه بازگردانم، یا ممکن است در راه ضعف کنند» (متی ۱۵: ۳۲، تأکید اضافه شده).

وقتی عیسی جمعیت عظیمی را دید که از او پیروی می کنند، «او بر آنها ترحم کرد» و بیمارانشان را شفا داد (متی ۱۴: ۱۴).

دلسوزی عیسی او را با رنج و درد پیوند می‌داد. اشک های او انسانیت او را نشان می داد، اما «عمیقاً متاثر شدن در روح و پریشان شدن» او فراتر از انسانیت صرف بود.

قدرت عبارت عیسی گریست از چند عامل ناشی می شود:

1. نشان دهنده انسانیت عیسی:

عیسی، پسر خدا، در این واقعه نه تنها قدرت و عظمت خود را، بلکه انسانیت خود را نیز به نمایش می گذارد. او با دیدن غم و اندوه خواهران لازاروس، خود نیز غمگین می شود و اشک می ریزد. این نشان می دهد که عیسی با احساسات و درد انسان ها همدردی می کند و آنها را درک می کند.

2. نشان دهنده قدرت عیسی بر مرگ:

گریه عیسی در عین حال نشان دهنده قدرت او بر مرگ است. او در ادامه این واقعه، لازاروس را از مردگان زنده می کند. این معجزه نشان می دهد که عیسی بر مرگ غلبه کرده است و می تواند به انسان ها حیات دوباره ببخشد.

3. نشان دهنده عشق عیسی به انسان ها:

گریه عیسی برای لازاروس از عشق عمیق او به انسان ها حکایت دارد. او نه تنها برای دوستان خود، بلکه برای تمام انسان ها غمگین می شود و برای نجات آنها از مرگ و گناه تلاش می کند.

امروز در مقاله چرا “عیسی گریست” اینقدر قدرتمند است؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید