چگونه بفهمیم به چه کسی باید ایمان داشته باشیم؟

چگونه بفهمیم به چه کسی باید ایمان داشته باشیم؟ | ترجمه آیه ۲ تیموتیان ۱:۱۲

به همین سبب نیز من این سختی‌ها را تحمل می‌کنم، با این وجود شرمنده نیستم زیرا می‌دانم به چه کسی ایمان آورده‌ام و اطمینان دارم که او قادر است آنچه را به او سپرده‌ام تا آن روز نگاه دارد (دوم تیموتیان ۱: ۱۲).

این آیه، آیه‌ای آشناست. اغلب این آیه جزو آیاتی است که کودکان در دوران حضورشان در گروه‌های مذهبی کودکان، در کلیسایی که در آن بزرگ شده‌اند، حفظ می‌کنند. بسیاری از بزرگسالان نیز به درستی این آیه ایمان دارند. این آیه به ایمانداران در تمام سنین، الهام‌بخش اعتماد و اطمینان در زندگی است.

با این حال، درک معنای واقعی این آیه و بستر متن اطراف آن، ارزش بررسی عمیق‌تری را دارد تا درک و قدردانی جدیدی از آموزه‌های این متن به دست آوریم.

اهمیت دوم تیموتیان ۱:۱۲ در ایمان چیست؟

ضمیرهای مذکر در این آیه (“او” و “ایشان”) و این واقعیت که این کلمات در اکثر، اگر نگوییم همه، ترجمه‌های انگلیسی کتاب مقدس با حروف بزرگ نوشته شده‌اند، به طور واضح به مسیح به عنوان موضوع وعده اصلی این آیه اشاره دارد. این وعده آن است که خداوند قادر است آنچه را که ما به “او سپرده‌ایم” را حفظ کند.

زمینه کلی این بخش نیز ذهن خوانندگان را به سمت خداوند عیسی مسیح سوق می‌دهد. آیه‌های دیگر که به‌طور مستقیم به دوم تیموتیان ۱: ۱۲ مربوط می‌شوند، نشان می‌دهند که رسول پولس (نویسنده انسانی این نامه به شاگرد جوانش تیموتی)، درباره اعتمادی که ایمانداران می‌توانند به خداوند و نجات‌دهنده عیسی مسیح داشته باشند، می‌نویسد.

ما همچنین می‌دانیم که شریعت نه برای عادلان، بلکه برای قانون‌شکنان و یاغیان، بی‌خدا و گناهکار، بی‌تقوا و بی‌دین، برای کسانی که پدر یا مادر خود را می‌کشند، برای قاتلان، برای زناکاران، برای کسانی که همجنس‌بازی می‌کنند، برای برده فروشان و دروغگویان و قسم دروغ می‌خورند – و برای هر آنچه که بر خلاف تعلیم سالم است … اگرچه من زمانی کفرگو و آزاردهنده و مردی خشن بودم، اما به من رحمت شد زیرا در جهل و بی‌ایمانی عمل می‌کردم (اول تیموتیان ۱: ۹،۱۰، ۱۳).

فصل ۱ این رساله همچنین به چندین مورد دیگر به عیسی مسیح اشاره می‌کند. به آیات ۱، ۲، ۸، ۱۶ و ۱۸ توجه کنید.

حتی یک خوانش گذرا از این فصل، شکی باقی نمی‌گذارد که مضمون کلیدی آن این است که خداوند و نجات‌دهنده ما عیسی مسیح می‌تواند و این وعده را عملی خواهد کرد. او در واقع قادر است هر آنچه را که ما به او “سپرده” یا “託فيض” کرده‌ایم را “نگهدارد” یا نگهبانی کند یا محافظت کند.

پولس اطمینان خود را به خداوند با استفاده از کلمه “مطمئن” تأکید می‌کند – به این معنی که او با اطمینان متقاعد شده بود. او به خداوند ایمان داشت و مایل بود بر اساس آن ایمان عمل کند. اعتماد پولس برای نجات و زندگی و خدمت او در شخص و کار عیسی مسیح یافت شد.

او خداوند را می‌شناخت زیرا ایمان و اعتماد خود را به مسیح گذاشته بود (داستان درباره تغییر دین پولس رسول به مسیح را در اعمال رسولان ۹: ۱-۱۹ ببینید)، و مسیح در طول زندگی و خدمت خود، وفاداری خود را ثابت کرده بود.

اما خداوند در کنار من ایستاد و به من نیرو بخشید، تا از طریق من پیام کاملاً اعلام شود و همه امت‌ها آن را بشنوند. و من از دهان شیر رهایی یافتم (دوم تیموتیان ۴: ۱۷).

چگونه خداوند قادر است

نگاهی به نام‌های خاص عیسی مسیح که در این فصل به کار رفته است، برخی از دلایل اصلی برای ایمان به این موضوع را آشکار می‌کند که او واقعاً قادر است آنچه را که به او سپرده شده است، حفظ کند.

۱. او نجات‌دهنده است. اولین آیه در دوم تیموتیان ۱ نام خداوند را در دو جای مختلف ذکر می‌کند. در اولین مورد، پولس آن را به این شکل می‌نویسد، «عیسی مسیح»، و در مورد دوم می‌گوید، «مسیح عیسی» – که نشان می‌دهد این دو نام از خداوند ما می‌توانند به جای هم استفاده شوند.

اهمیت زیادی در نام عیسی در کتاب مقدس وجود دارد. در متی ۱:۲۱، فرشته خداوند در خواب به یوسف ظاهر می‌شود و توضیح می‌دهد که مریم در آستانه زایمان کودک مسیح است، که «از روح القدس آبستن شده است».

در آن آیه، فرشته اعلام می‌کند، “… نام او را عیسی خواهی گذاشت، زیرا او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد.” خداوند پدر مطمئن شد که پسر یگانه و beloved او عیسی نامیده شود – به معنای “نجات دهنده یا رهایی دهنده”.

رسول پولس این را درک کرد و می‌خواست شاگردش تیموتی نیز بفهمد که عیسی نجات‌دهنده است. او برای نجات جهان از گناهانشان آمد. شکی نیست که نجات‌دهنده عیسی را می‌توان با جان و روح پیروانش اعتماد کرد.
عیسی مسیح که برای نجات مردم از گناهانشان بر روی صليب مرد، مطمئناً می‌تواند آنچه را که ایمانداران به او می‌سپارند، نگهبانی کند و محافظت کند.

۲. او مسیح است. دومین شناسنامه‌ای که پولس در این نامه به تیموتی استفاده کرد، نام «مسیح» بود که به معنای «مسیح» است. رسول می‌خواست خوانندگانش بفهمند که عیسی واقعاً همان مسیحی است که مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدند.

دو بخش در انجیل متی وجود دارد که کاملاً روشن می‌کند که عیسی ادعای مسیح بودن را داشته است. اولین روایت در متی ۱۶: ۱۳-۲۰ است. در آن روایت آشنا، عیسی از شاگردانش پرسید، “مردم مرا چه می‌گویند که هستم؟”

در آن گفتگو، هنگامی که عیسی به طور خاص از آنها پرسید که «آنها ادعا می کنند او کیست»، پطرس مستقیماً پاسخ داد، «تو مسیح (مسیح)، پسر خدای زنده هستی».

مورد دوم در متی ۲۶: ۵۷-۶۸ است، زمانی که درست قبل از مصلوب شدن او، در حین بازجویی او در برابر کاهنان اعظم و سایر مقامات یهودی، از او سؤال شد، «به ما بگو اگر تو مسیح، پسر خدا هستی.» (آیه ۶۳).

در هر دو مورد، عیسی با اعلام اینکه او در واقع مسیح است پاسخ داد. به حرف تعریف مشخص (“the”) توجه کنید. عیسی نجات دهنده بود، اما او همچنین مسیح، مسیح بود – و می توان به او اعتماد کرد که از هر چیزی که به او سپرده شده است محافظت کند.

۳. او خداوند است

در همان آیه بعدی در مقدمه پولس به این نامه، او «خداوند ما» (نگاه کنید به آیه ۲) را به لیست نام‌های پسر خدا اضافه می‌کند، “… عیسی مسیح خداوند ما.” بله، عیسی نجات دهنده بود، او مسیح بود، و او همچنین “خداوند” بود. این اصطلاحی بود به معنای “استاد” یا حتی “رئیس”.

اما مفهوم کامل این کلمه بسیار فراتر از آن است. این بدین معناست که عیسی مسیح، نجات دهنده و مسیح، بر کل جهان هستی تسلط کامل دارد.

این شامل استفاده از صفات او مانند قدرت مطلق او و حاکمیت او می شود. عیسی، چون خداوند است، کاملاً قادر است هر آنچه را که پیروانش به او می سپارند، نگه دارد.

امروز در مقاله چگونه بفهمیم به چه کسی باید ایمان داشته باشیم؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید