کتاب مقدس: هیچ چیز پنهان نیست که آشکار نشود، و هیچ چیز مخفی نیست که شناخته و آشکار نشود

کتاب مقدس: هیچ چیز پنهان نیست که آشکار نشود، و هیچ چیز مخفی نیست که شناخته و آشکار نشود : جامعه آگاهی ما از “خود” را تا جایی شکل داده است که ما کاملاً از توطئه های ظریف فرهنگ “آینه وار” بی اطلاع شده ایم، فرهنگی که در آن زندگی خود را از طریق بازتاب چگونگی تصور دیگران در مورد ما، سپری می کنیم. در نتیجه، ما تلاش می کنیم تا یک وجود بر اساس “اهداف” صرفاً برای تحت تاثیر قرار دادن غریبه های مجازی، ایجاد کنیم.

با این حال، وقتی در آن لحظات نادر که کسی نگاه نمی کند، به آن آینه نگاه می کنیم، آیا اصلاً خودمان را می شناسیم؟ یا خود را در نسخه ای از شخصیتی که انتخاب می کنیم به دنیا نشان دهیم، گم کرده ایم؟

و چه اتفاقی می‌افتد وقتی آن خودی که در گمنامی تاریکی پنهان شده است، ناگهان در معرض نور حقیقت قرار می‌گیرد؟

عیسی در لوقا 8: 17 به این افشای حقیقت اشاره می کند:

“زیرا هر چه پنهان است، عاقبت آشکار خواهد شد، و هر چه پوشیده است، هویدا خواهد گشت و برملا خواهد شد” (ترجمه جدید).

بیایید برای درک بهتر معنای این آیه کتاب مقدس، با دقت بیشتری به آن نگاه کنیم.

لوقا 8:17 به عنوان یک مثل

یکی از روش‌های آموزشی پرکاربرد عیسی، هنر داستان‌سرایی از طریق روایت مثل‌ها بود.

پس مثل چیست؟ مثل یک داستان کوتاه است که دو درک از آن وجود دارد. در سطح ظاهری، به نظر می رسد در مورد یک رویداد روزمره باشد و جذابیت جالب و در عین حال قابل ربطی برای شنونده عادی داشته باشد. با این حال، یک مثل علاوه بر این، حاوی یک درس معنوی عمیق است.

عیسی تقریباً به طور کامل برای شاگردانش به صورت مثل صحبت می کرد تا اسرار پادشاهی را برای آنها آشکار کند و در عین حال، حقیقت را از کسانی که نه تشنه روحانی بودند و نه به اندازه کافی برای شنیدن در مورد پادشاهی آسمان بالغ بودند، پنهان نگه دارد.

لوقا 8: 16-17 یکی از همین مثل‌هایی است که عیسی آموخت.

«هیچ‌کس چراغ روشن نمی‌کند و آن را در کوزه سفالی پنهان نمی‌کند یا زیر تخت نمی‌گذارد. در عوض، آن را روی پایه قرار می دهند تا کسانی که وارد می شوند بتوانند نور را ببینند. زیرا چیزی پنهان نیست که آشکار نشود، و هیچ چیز مخفی نیست که شناخته و آشکار نشود.»

در زمانی که عیسی این مثل را گفت، چراغ های سفالی از کالاهای روزمره بودند. آنها اندازه های مختلفی داشتند و با سوزاندن روغن زیتون و فتیله های کتان، نوری را ساطع می کردند.

وقتی شب فرا می رسید، این چراغ ها روشن می شدند و روی قفسه، دیوار یا پایه چوبی چراغ قرار می گرفتند. هر چه چراغ را در جای بالاتری قرار می دادید، سطح بیشتری روشن می شد و در نتیجه اشیاء اتاق که قبلاً در تاریکی پوشیده شده بودند، نمایان می شدند.

در نظر گرفتن معنای عمیق لوقا 8:17 کتاب مقدس

با توجه به نیت دوگانه مثل ها، معنای ظاهری قرار دادن منبع نور روی پایه به جای زیر تخت منطقی است. با این حال، معنای عمیق‌تر لوقا 8: 16-17 هشداري از طرف عیسی است.

او به ما می گوید کسانی که برای گمراه کردن دیگران، بالا بردن شهرت خود یا پنهان کردن اعمال غیر اخلاقی خود، چهره‌ای دروغین می‌سازند، در واقع ریاکارانی هستند که عیسی رفتار آنها را برای دنیا آشکار خواهد کرد تا حقیقت را بیاموزد.

برعکس، کسانی که برای زندگی در اطاعت از خدا تلاش می کنند، کسانی که خواه مردم از آن آگاه باشند یا نه، در صدد صداقت و درستی هستند، سرانجام توسط عیسی شناخته خواهند شد تا همه شاهد باشند که کار آنها از روی محبت به خدا بوده است.

مهمتر از همه، عیسی در این مثل به ما یادآوری می کند که او بزرگترین منبع نور است: او نور خداست.

همانطور که یک اتاق روشن به ما کمک می کند تا بهتر در آن حرکت کنیم، عیسی نیز چراغی برای پای ما و نوری برای مسیر ماست، چرا که او ما را از طریق دام ها و آزمایش های دنیایی شکسته هدایت می کند (مزامیر 109: 105).

معانی اضافی لوقا 8:17

لوقا 8: 17 نه تنها به عنوان یک مثل کاربرد دارد، بلکه درس‌های معنوی‌ای که آشکار می‌کند، معانی متنوعی را نیز در بر می‌گیرد. بیایید به برخی از آنها با دقت بیشتری نگاه کنیم.

خدا اعلام می کند که وعده های او تحقق خواهد یافت. ما به عنوان ایماندار می دانیم که خدا مانند ما فکر یا عمل نمی کند، زیرا راه های او بالاتر از راه های ماست (اشعیا 55: 8). در نتیجه، راه های او برای ما مرموز است و گاهی اوقات ما را با سوالات بی پاسخ رها می کند.

با این حال، خدا در لوقا 8: 17 به ما وعده می دهد که چیزهایی که برای ما غیرقابل درک هستند، در زمان بندی کامل او آشکار شده و برای ما معنی دار خواهند شد.

«اکنون، پیش از وقوع، به شما می گویم تا زمانی که اتفاق افتاد، باور کنید که من همان کسی هستم که هستم» (یوحنا 13: 19).

خدا برای ما انتقام می گیرد. یوحنا 8: 17 برای کسانی از ما که با بی عدالتی هایی روبرو هستیم که خدا آن کارهای اشتباه را که علیه ما انجام شده است را جبران خواهد کرد، آرامش بخش است.

زمانی که برای کسانی که از تاریکی برای بدرفتاری با ما استفاده می کنند به پایان می رسد: خدا آن جنایات را آشکار خواهد کرد و با کسانی که با ما دشمنی می کنند، مقابله خواهد کرد (اشعیا 49: 25).

هر کسی که کار اشتباهی انجام دهد، جزای اعمال خود را خواهد دید و هیچ تبعیضی وجود ندارد (کولسیان 3: 25).

خدا می خواهد کلام خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم. عیسی در طول خدمت خود، موعظه انجیل به غیریهودیان را به عنوان یک اصل قرار داد. با وجود اعتراضات فریسیان، عیسی بر این امر اصرار داشت که نه تنها یهودیان، بلکه غیر یهودیان نیز بشارت نیک را دریافت خواهند کرد.

پولس، پطرس و دیگران به مأموریت خود برای آشکار کردن تاریکی بی ایمانی و حبس روحانی به نور رهایی بخش کلام خدا ادامه دادند.

خدا نمی خواهد کلام خود را از کسانی که به شدت نیاز به شنیدن آن دارند و حقیقت محبت رستگار کننده او را بدانند، پنهان کند.

فرزند خدا بودن به این معنا نیست که ما بخشی از یک باشگاه انحصاری هستیم که می توانیم انتخاب کنیم چه کسی به آن ملحق شود. لوقا 8: 17 فراخوانی برای عمل است تا برای بیرون رفتن و به اشتراک گذاشتن تعالیم او با دنیایی که شکسته و نیازمند نجات دهنده است، گام برداریم.

«پس بروید و شاگردانی از همه امت‌ها بسازید، آنها را به نام پدر و پسر و روح القدس تعمید دهید، و به آنها بیاموزید که مطابق با همه آنچه به شما امر کرده‌ام، اطاعت کنند» (متی 28: 16-20).

لوقا 8:17 ما را به کاوش در قلبمان تشویق می کند

ما می توانیم انگیزه های پشت اعمال خود را از دیگران پنهان کنیم. همچنین می توانیم افکار واقعی خود را از کسانی که با آنها ارتباط برقرار می کنیم پنهان کنیم، زیرا (خدا را شکر) قادر به خواندن ذهن یکدیگر نیستیم.

همچنین می توانیم آن یک منبع درد یا پشیمانی، آن زخم کوچک گریان را که در عمیق ترین گوشه قلب خود نگه داشته ایم پنهان کنیم، و هیچ کس از آن آگاه نباشد.

با این حال، ما نمی توانیم این چیزها را از خدا پنهان کنیم. او نه تنها قادر مطلق و توانا است، بلکه خالق ما نیز هست که ما را درست تا تعداد موهای سرمان می شناسد (لوقا 12: 7).

او می تواند به قلب ما نگاه کند و افکار، درد، تلخی و هر چیز دیگری را که می خواهیم در تاریکی پنهان نگه داریم ببیند – از دیگران و حتی خودمان.

لوقا 8:17 تشویق خدا به ماست که قلب خود را جستجو کنیم و آن چیزهایی را که ما را عقب نگه می دارند در معرض نور حقیقت او قرار دهیم. او می خواهد ما در مورد انگیزه های خود تأمل کنیم، دردی را که ما را عقب نگه می دارد رها کنیم، ببخشیم و رها شویم.

امروز در مقاله کتاب مقدس: هیچ چیز پنهان نیست که آشکار نشود، و هیچ چیز مخفی نیست که شناخته و آشکار نشود به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید