کتاب مقدس چه چیزی در مورد تلخی می‌گوید؟

کتاب مقدس چه چیزی در مورد تلخی می‌گوید؟ عبرانیان ۱۲: ۱۲-۱۵ برای من یکی از آن بخش‌های تغییر دهنده زندگی بوده است!

من این نعمت را داشتم که در کلیسا بزرگ شدم. در حالی که این تجربه را نعمت می‌دانم، سال‌های اولیه‌ی زندگی‌ام تحت تاثیر افرادی در کلیسا قرار داشت که ارزش‌هایی را که عروس مسیح باید نشان دهد، منعکس نمی‌کردند.

خوشبختانه، خداوند با فیض خود، روی آن تجربیات در قلب من را پوشاند. من آن تجربیات را به عنوان دلیلی بر اینکه خدا واقعی نیست یا اینکه او زنده و فعال نیست، ندیدم.

من به سادگی افرادی را دیدم که به اندازه‌ی دیگران، عیسی در وجودشان نبود. از این بابت عصبانی یا دلسرد نشدم. گاهی اوقات آزار می‌دیدم، اما به خاطر کلیسا، نابود نشدم.

یکی از خوبی‌های که خدا از آن تجربیات بیرون آورد، آگاهی عمیق نسبت به این موضوع بود که مردم خدا می‌توانند از روح القدس پر یا خالی باشند، می‌توانند با خدا راه بروند یا راه نروند.

دیدم که درگیر شدن ما با روح القدس، به طور ملموسی باعث تغییر ما می‌شود. و این مرا به جستجوی مسیرهای رشدی سوق داد که اطمینان از حضور بیشتر خدا در زندگی‌ام را تضمین می‌کرد.

رشد معنوی یک رقص جالب است. این میوه‌ی فیض در زندگی ماست و با این حال، ما فراخوانده نشده‌ایم که بدون مشارکت بنشینیم. انبوهی از کتاب‌ها برای روشن کردن مسیر رشد برای ما نوشته شده است.

خواندن کتاب مقدس، دعا کردن، پرستش و معاشرت با سایر مؤمنان، همه سنگ بناهای رشد معنوی هستند. با این حال، در مورد رشد معنوی، عنصر خاصی از رمز و راز وجود دارد.

بلوغ همیشه مسیرهای مورد انتظار را طی نمی‌کند. اما یک چیز مسلم است، فیض خدا همیشه در این فرآیند حرف اول را می‌زند.

در زیر سه موردی که تلخی می‌تواند ما را از آن‌ها که خداوند برای ما در نظر گرفته است، دور نگه دارد آورده شده است:

1. دریافت فیض بر اساس کتاب مقدس

عبادت ۱۲:‏۱۲-۱۵ از معدود بخش‌های کتاب مقدس است که خدا به ما نشان می‌دهد چگونه می‌توانیم قلب خود را به روی دریافت فیض او ببندیم – تلخی.

قلب ما فقط می‌تواند چند چیز را در یک زمان در خود جای دهد، و اغلب ظرفیت خود را بیش از حد برآورد می‌کنیم. خدا قلب ما را برای نگه داشتن بی‌عفوی یا تلخی در کنار فیض خود طراحی نکرده است.

به نوعی، تاریکی از نور فرار می‌کند، فیض نیز بی‌عفوی را از فضای روح ما بیرون می‌راند. اگر انتخاب کنیم که به بی‌عفوی (که به تلخی تبدیل می‌شود) بچسبیم، به فیض خدا در زندگی‌مان – هم برای دیگران و هم برای خودمان – «نه» می‌گوییم.

این زمانی که به حق خود برای احساس بی‌عفوی بچسبیم، ما و دیگران را آلوده می‌کند. “حواس‌تان باشد که هیچ‌کس از فیض خدا بی‌بهره نماند و هیچ ریشه‌ی تلخی جوانه نزند و شما را آلوده نکند و بسیاری را فاسد نکند” (عبرانیان ۱۲:۱۵).

کلام خدا به ما می‌گوید که بخشش گناهان به بخشیدن دیگران توسط ما گره خورده است!

“زیرا اگر شما خطاهای مردم را ببخشید، پدر آسمانی شما نیز شما را می‌بخشد. اما اگر شما دیگران را نبخشید، پدر شما هم خطاهای شما را نخواهد بخشید” (متی ۶: ۱۴-۱۵).

متی ۶: ۱۴-۱۵ بخش دیگری است که در آن می‌بینیم فیضی که برای رشد وجود دارد، به نحوه‌ی پاسخ ما به فیض خدا به طور کلی بستگی دارد. پذیرفتن فیض خدا در زندگی‌مان برای خودمان آسان است، اما فیض او کاملاً اینطور نیست. این نوعی قدرت همه‌جانبه در زندگی ماست.

این برای احتکار کردن و به اشتراک نگذاشتن ما در نظر گرفته نشده است. به این شکل عمل نمی‌کند. بنابراین، اگر می‌خواهیم فیض خدا رشد ما را در مسیح به جلو ببرد، عاقلانه است که بررسی کنیم با فیض او در قلبمان برای دیگران چه می‌کنیم.

2. مشارکت در اجتماع بر اساس کتاب مقدس

یکی دیگر از جنبه‌های مهم آیه‌ی عبرانیان این است که تلخی یک نفر می‌تواند بر کل جامعه تأثیر بگذارد. “حواس‌تان باشد که هیچ‌کس از فیض خدا بی‌بهره نماند و هیچ ریشه‌ی تلخی جوانه نزند و شما را آلوده نکند و بسیاری را فاسد نکند” (آیات ۱۲-۱۴، با تأکید).

در جوامع کلیسا و خانواده‌ها، تلخی یک دژ معنوی است.

“اما هر آن‌چه را که من بخشیده‌ام – برای شما و در حضور مسیح بخشیده‌ام – تا شیطانی بر ما فخر نفروشد؛ زیرا ما از مقاصد او بی‌خبر نیستیم” (دوم قرنتیان ۲: ۱۰-۱۱).

“در خشم خود گناه نکنید؛ غروب آفتاب شما را در حال خشمگین بودن نیابد و به شیطان جایگاهی ندهید” (افسسیان ۴: ۲۶-۲۷).

اگر به جای اینکه درد و نیاز به کمک برای بخشیدن کسی را اعتراف کنیم، در حق خود برای آزرده شدن، عصبانی شدن، آزار دیدن و غیره غوطه‌ور شویم، دشمن در زندگی ما جای پا – یک پایگاه نظامی – پیدا می‌کند.

من به اندازه‌ی کافی مشکلاتی برای خودم درست می‌کنم، بدون اینکه از دشمن دعوت کنم تا در زندگی‌ام نفوذ داشته باشد! می‌خواهم هر شکاف، هر ترک یا فضای شکسته‌ای را که دشمن ممکن است سعی کند به دست بیاورد، ببندم.

3. بخشیدن و بخشیده شدن بر اساس کتاب مقدس

بخشش در مرکز این فرآیند حفاظت از زندگی من قرار داشته است. و در عوض، هر چه فیض بیشتری در زندگی ما جاری شود، میوه‌ی فیض نیز در ما بیشتر رشد می‌کند.

حالا، برای اینکه سوءتفاهمی پیش نیاید، آشتی و بخشش دو فرآیند متفاوت روحی/عاطفی/ارتباطی هستند.

بخشش یک فرآیند شخصی است که بین فرد و خدا اتفاق می‌افتد. این نیاز به تعامل فرد آزرده شده با فرد خاطی ندارد. و خدا را برای این امر شکر می‌کنیم!

از آنجایی که بخشش برای پاک کردن روح ما بسیار مهم است، اگر مجبور بودیم منتظر باشیم تا فرد خاطی در دسترس باشد یا مایل به دریافت بخشش ما باشد، ممکن بود یک عمر صبر کنیم – یا حتی خودمان را در معرض آسیب‌های وحشتناکی قرار دهیم، با در نظر گرفتن آزاردهندگان و امثال آن‌ها. بخشش یک فرآیند درمانی است که بین ما و خداوندمان اتفاق می‌افتد.

امروز در مقاله کتاب مقدس چه چیزی در مورد تلخی می‌گوید؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید