باور کریستادلفین ها در مورد روح: برای درک بهتر نحوه استفاده کتاب مقدس از اصطلاح «روح»، می‌توانید از ابزارهای مفیدی استفاده کنید که به شما امکان می‌دهند ببینید این کلمه در کجا به کار رفته است (فرهنگ واژه) و همچنین کلمات اصلی عبری و یونانی و ترجمه آنها به انگلیسی را بررسی کنید (فرهنگ لغت تخصصی). چندین منبع رایگان آنلاین وجود دارد که می‌توانید به راحتی از اینترنت دانلود کنید و استفاده نمایید، مانند نرم‌افزار رایگان «E-Sword».
عهد قدیم به زبان‌های عبری و آرامی نوشته شده است. کلمه عبری برای «روح» «نفس» (nephesh) است که به معنای موجود زنده و دارای نفس است و در کاربردهای گسترده‌ای به کار می‌رود.
اولین بار مفهوم «روح» در کتاب مقدس، در زمینه آفرینش حیوانات و پرندگان توسط خداوندگار خدا به کار رفته است. در ترجمه این بخش در کتاب مقدس به زبان انگلیسی (نسخه‌های جیمز کینگ و استاندارد انگلیسی)، این کلمه به «جان» در پیدایش فصل ۱، آیه ۲۰ و «مخلوق» در پیدایش فصل ۱، آیه ۲۱ ترجمه شده است.
«و خدا گفت، آب‌ها جانوران جنبان را به فراوانی بزاید، و مرغان که بر فراز زمین در فضای باز آسمان پرواز کنند.» (پیدایش ۱:۲۰، ترجمه جیمز کینگ)
«و خدا جانوران عظیم دریا و هر موجود زنده جنبنده‌ای که آب‌ها به فراوانی بر حسب نوعشان پدید آوردند، و هر مرغ بالدار بر حسب نوعش را آفرید و خدا دید که نیکو بود.» (پیدایش ۱:۲۱، ترجمه جیمز کینگ)
هنگامی که خداوند انسان را آفرید، در کتاب مقدس آمده است که:
«و خداوند خدا انسان را از غبار زمین صورت داد، و در بینی او از نَفَسِ حیات دمید؛ و انسان به جانِ زنده تبدیل شد.» (پیدایش ۲:۷، ترجمه فارسی)
«… پس خداوند خدا انسان را از غبار زمین صورت داد و در بینی او از نَفَسِ حیات دمید؛ و انسان به موجودی زنده تبدیل شد.» (پیدایش ۲:۷، ترجمه فارسی – ESV)
توجه کنید که هنگامی که خداوندگار خدا انسان را آفرید، در بینی او دمید و انسان به موجودی زنده تبدیل شد. این امر نشان می دهد که انسان تا زمانی که با نفس حیات بخشیده نشد، جانی بی جان بود.
“آنچه از خلقت و اولین کاربردهای مفهوم «روح» می آموزیم این است که:
مفهوم «روح» کاربردهای گسترده ای دارد و کلمات انگلیسی مختلفی مانند جان، موجود، روح و غیره برای آن به کار رفته است.
در خلقت، کلمه «زنده» بر «روح/موجود» مقدم است، به این معنی که «روح/موجود» قبل از اینکه به یک «روح زنده» تبدیل شود، می توانسته یک «موجود/روح مرده» نیز باشد.
روح تا زمانی که خداوندگار خدا آن را با نفس حیات بخشیده نشود، زنده نمی شود. این امر نشان می دهد که یک روح می تواند «روح مرده» باشد.
پیامبر عهد عتیق، حزقیال، تأیید می‌کند که روح می‌میرد:
کسی که گناه می‌کند، خواهد مرد.” (حزقیال ۱۸:۲۰، ESV)
“مفهوم «روح» به همین شکل در عهد جدید نیز به کار رفته است. عهد جدید به زبان یونانی نوشته شده و کلمه یونانی برای «روح» «پسوخه» (psyche) است که به معنای نفس، موجود زنده، و نیروی حیاتی می باشد.
آیات زیر نشان می دهد که «روح» می تواند زنده یا مرده باشد:(اعتقاد کریستادلفین ها در مورد روح)
«و از کسانی که بدن را می‌کُشند، لیکن نمی‌توانند جان را بکشند، مترسید. بلکه از آن که می‌تواند هم جان و هم بدن را در جهنم هلاک کند، بترسید.» (متی ۱۰:۲۸، ESV)
هر که جان خود را بیابد، آن را گم خواهد کرد؛ و هر که جان خود را به خاطر من گم کند، آن را خواهد یافت.” (متی 10:39، ESV)
آنگاه [عیسی] به آنها گفت: ‘جان من بسیار غمگین است، حتی تا به مرگ؛ اینجا بمانید و با من بیدار بمانید.’” (متی 26:39، ESV)
این آیات بیان می‌کنند که روح می‌تواند نابود شود، پس جاودانه نیست. همچنین، یک فرد می‌تواند «جان» یا «حیات» خود را از دست بدهد. عیسی مسیح نیز گفت که «جان او غمگین است حتی تا به مرگ»، که نشان می‌دهد حتی جان یا شخص عیسی نیز می‌توانست بمیرد.
از آنجایی که روح می تواند بمیرد و می میرد، آیات زیر نشان می دهند که در واقع، هنگامی که فردی می میرد، هیچ چیز از آن روح/شخص/موجود زنده نمی ماند. روح/شخص/موجود به غبار زمین که از آن آفریده شده بود، باز می گردد:
زیرا در مرگ، یادگاری از تو نیست؛ در شئول (گور) کیست که تو را ستایش کند؟( مزامیر ۶:۵ (ESV)
زیرا زندگان می دانند که خواهند مرد، اما مردگان هیچ نمی دانند و دیگر پاداشی ندارند، چون یادشان فراموش شده است.(جامعه‌ی حکمت 9:5 (ESV))
و تنها خداوند است که ذات او جاودانه است.
زیرا او [اشاره به خداوند خدا] به تنهایی جاودانه است، کسی که در نوری ساکن است که به آن دسترسی نیست، کسی که هیچ کس تا به حال ندیده است و نمی تواند ببیند. جلال و سلطنت ابدی برای او باد.
کریستادلفین ها در مورد روح چه اعتقاد و باوری دارند؟
- کریستادلفین ها به آنچه کتاب مقدس درباره روح می گوید، اعتقاد دارند.
- در کتاب مقدس، برای توصیفِ روح از کلمات انگلیسی مختلفی مانند “soul” (جان)، “life” (حیات)، “creature” (موجود) و “person” (شخص) استفاده شده است.
- کریستادلفین ها بر این باورند که روح همان شخص یا موجود است، شامل شخصیت، ویژگی ها و خصوصیات او، خواه زنده باشد یا مرده.
- روح/شخص/موجود تنها زمانی به یک “روح زنده/شخص زنده/موجود زنده” تبدیل می شود که خداوندگار خدا، نفس حیات را در او بدمد.
- روح جاودانه نیست.
- تمام ارواح/اشخاص/موجودات می میرند و با از دست دادنِ وجدان، خاطره و دانش، به غبار زمین باز می گردند.
- تنها خدا جاودانگی دارد، که آن را به عیسی مسیح عطا کرد.
خداوندگار خدا با بازگشت عیسی مسیح به زمین، به ما امید زندگی ابدی بخشیده است. در آن زمان، عیسی مردگان را زنده خواهد کرد و به کسانی که او را وفادار بیابد، حیات جاودان عطا خواهد نمود. حواری پولس رسول در سخنی درباره قیامت مردگان در زمان بازگشت عیسی به زمین می گوید:
بیشتر بخوانید : اعتقادات کریستادلفین ها درمورد شیطان و شر چیست؟
««نگاه کنید! رازی را به شما می‌گویم. همه ما نمی‌خوابیم، بلکه همه‌ی ما دگرگون خواهیم شد، در لحظه‌ای، در یک چشم به هم زدن، در صدای آخرین شیپور. زیرا شیپور به صدا درخواهد آمد، و مردگان فناناپذیر برانگیخته خواهند شد، و ما دگرگون خواهیم شد. زیرا این بدن فانی باید فناناپذیری را دربربپوشد، و این بدن میرا باید جاودانگی را دربربپوشد. چون فانی، فناناپذیری را دربربپوشد، و میرا، جاودانگی را دربربپوشد، آنگاه آن سخنی که نوشته شده است، به وقوع خواهد پیوست: “مرگ در پیروزی بلعیده شده است.”»»
فراخوان ما پیروی وفادارانه از خداوند عیسی مسیح است. این اطمینانی است بر اینکه، هرچند می‌میریم و به غبار زمین باز می‌گردیم، در رستاخیز مردگان، به وفاداران زندگی ابدی عطا خواهد شد و «جاودانگی پوشانده خواهد شد» بر آنها.
