آیا در کتاب مقدس درباره فضولی کردن چیزی گفته شده است؟
Does the Bible Say Anything about Being a Busybody?
آیا در کتاب مقدس درباره فضولی کردن چیزی گفته شده است؟ در این بخش از کتاب مقدس، به افرادی اشاره می شود که بیکار و مزاحم هستند. آنها در واقع به جای اینکه سرشان به کار خودشان گرم باشد، در کار دیگران فضولی می کنند (2 تسالونیکان 3: 11-12).
همسر من که اهل السالوادور است، برای چنین افرادی از کلمه «مت干» یا «متدخله» استفاده می کند. این کلمات در واقع نوعی عامیانه از کلمه «فضول» یا «فضول خانم» هستند که بسته به جنسیت فرد مورد نظر به کار می رود. اما واقعا چه کسی چنین افرادی را در اطراف خود ندارد؟
در انگلیسی، به این افراد «فضول» یا «دخالتگر» می گوییم. آنها کسانی هستند که عاشق دخالت، ایجاد مزاحمت و حتی تجاوز به حریم خصوصی دیگران هستند.
به نظر می رسد این افراد در هر موضوعی، حتی مسائل جزئی، سرشان را فضولی می کنند. البته، دخالت آنها اغلب به شکل «کمک کردن» جلوه داده می شود، اما معمولا این کمک ناخواسته و مزاحم است.
شاید دلیل فضولی این افراد، نارضایتی آنها از کمبود هیجان در زندگی شخصی خودشان یا نارضایتی کلی از زندگی شان باشد. شاید هم با غرق شدن در مشکلات دیگران، به نوعی احساس رضایت پیدا می کنند.
یا شاید هم آنها عاشق غیبت کردن هستند و دخالت مستقیم در کار دیگران به آنها اجازه می دهد تا از همه جزئیات باخبر شوند. بدیهی است که در چنین مواقعی، احساس نیاز می کنند تا این اطلاعات را با دیگران به اشتراک بگذارند – البته با ظاهری آراسته شده به عنوان «درخواست دعا». یا بدتر از آن، با این بهانه که از فرد دیگری می پرسند: «فکر می کنی چطور باید با این موضوع برخورد کنم؟»
فضول ها معمولا بدون درخواست یا نیاز، نظرات خود را به دیگران تحمیل می کنند. بسیاری از مردم آنها را مزاحم، فضول، بی ادب، کنجکاو، آزاردهنده و بیش از حد پرس و جو کننده می دانند. اما به نظر می رسد که از دیدگاه خداوند، گناه آنها حتی از این هم بیشتر است.
الفاظ تند کتاب مقدس درباره فضول ها
کتاب مقدس کلمات بسیار تندی برای توصیف فضول ها به کار برده است، کلماتی به مراتب شدیدتر از آنچه که اکثر مردم تصور می کنند یا به یاد می آورند.
در دوم تسالونیکیان فصل ۳، آیه ۱۱-۱۲ آمده است: «می شنویم بعضی از شما بیکار و مزاحم هستید. آنها در واقع به جای اینکه سرشان به کار خودشان گرم باشد، در کار دیگران فضولی می کنند. ما چنین افرادی را در خداوند عیسی مسیح امر و تشویق می کنیم که آرام بگیرند و غذایی را که می خورند به درستی به دست آورند.»
در اینجا پولس از افرادی صحبت می کند که بیکار و مزاحم هستند. آنها به جای اینکه مشغول کار باشند، در کار دیگران فضولی می کنند. کلمه اصلی یونانی که پولس در اینجا استفاده کرده است «periergos» است.
طبق فرهنگ لغت کتاب مقدس، کلمه «periergos» به کسی اشاره دارد که درگیر کارهای بیهوده و پیش پا افتاده است و از کارهای مهم غافل می شود، اما به طور خاص درگیر کارهای دیگران است؛ به عبارت دیگر، یک فضول تمام عیار.
پولس در اولین نامه اش به تیموتائوس نیز در مورد فضول ها صحبت می کند. او در مورد بیوه های جوان به تیموتائوس می گوید:
«علاوه بر این، آنها عادت می کنند که بیکار باشند و از خانه ای به خانه دیگر بروند. و آنها نه تنها بیکار می شوند، بلکه به فضول هایی تبدیل می شوند که حرف های بیهوده می زنند و چیزهایی را می گویند که نباید بگویند. (اول تیموتائوس فصل ۵، آیه ۱۳)»
«کسانی که حرف های بیهوده می زنند و چیزهایی را می گویند که نباید بگویند.» عجب!
بنابراین، پولس با اشاره به غیبت هایی که این فضول ها در حین رفت و آمد از خانه ای به خانه دیگر می کنند، موضوع را یک قدم فراتر می برد.
اما پولس تنها کسی نبود که در مورد فضول ها صحبت می کرد. در اولین نامه خود که خطاب به مسیحیان «پراکنده در سراسر پونتوس، غلاطیه، کاپادوکیه، آسیا و بیتینی» نوشته شده بود، پطرس زمانی را به صحبت در مورد رنج کشیدن اختصاص داد.
پطرس و نصیحت در مورد فضولی نکردن (۱ پطرس ۴:۱۵)
پطرس در نامه اول خود به مسیحیان در سراسر پونتوس، غلاطیه، کاپادوکیه، آسیا و بیتینی، به موضوع رنج کشیدن می‌پردازد.
او به خوانندگان خود توصیه می کند که از آنجایی که مسیح در بدن خود رنج کشید، آنها نیز باید خود را «با همان نگرش» مسلح کنند (۱ پطرس ۴:۱). پطرس ادامه می‌دهد و می‌گوید:
«ای دوستان عزیز، از آن آزمایش سوزان که برای آزمودن شما روی داده است، شگفت‌زده نشوید، گویی چیزی عجیب برای شما اتفاق افتاده است. بلکه تا آنجا که در سختی‌های مسیح شریک هستید، خوشحال باشید تا هنگامی که جلال او آشکار شود، در نهایت خوشی شادمان شوید. اگر به خاطر نام مسیح توهین می‌شنوید، مبارک هستید، زیرا روح جلال و خدا بر شما استوار است» (۱ پطرس ۴:۱۲-۱۴).
و سپس هشدار می دهد:
«اگر رنج می کشید، نباید به عنوان یک قاتل یا دزد یا هر نوع مجرم دیگر، یا حتی به عنوان یک فضول [Meddler] باشید» (۱ پطرس ۴:۱۵).
قابل توجه است که پطرس در واقع فضولی کردن را در همان جمله و طبقه بندی با قاتلان، دزدان یا هر نوع مجرم دیگری فهرست می کند. اگر رنج می کشید – اجازه ندهید به خاطر قاتل بودن، دزد بودن یا هر نوع شرور دیگری باشد – یا به خاطر فضول بودن. این یک حرف بسیار محکم است.
شاید به نظر عجیب برسد، اما پطرس کاملاً روشن می کند که فضول بودن، دخالت کردن، گناهی است به همان اندازه جدی مانند قتل یا دزدی. اگر شما هم مثل من هستید، احتمالاً این آیه را بارها و بارها خوانده‌اید، اما هرگز به این ارتباط پی نبرده‌اید.
شاید هرگز به جدیت موضوع پی نبرده باشید. با این حال، این حقیقت در این آیه نهفته است. جالب اینجاست که این نصیحت از پطرس صادر شده است، کسی که در طول سفرهایش با عیسی، به نظر می رسید دوست داشت در همه چیز سرک بکشد.
