فرست محتوا
راه مشارکت و دوستی
وقتی انسان در گناه افتاد و به ناحق خود را به جای خدا ، مرکز و محور زندگی خود قرار داد ، نتیجه این شد که نه فقط از دوستی و مشارکت با خدا دور افتاد ، بلکه رابطه مهر آمیز او با همنوعانش نیز از هم گسست . شرح اولین مشاجره انسان با خدا ، در باب سوم کتاب پیدایش ذکر شده و درست بعد از آن ، یعنی در باب چهارم ، شرح نزاع با همنوعان و کشته شدن هابیل به دست قائن را می خوانیم . سقوط یعنی « هر یکی از ما به راه خود برگشته بود » ( اشعیا ۶:۵۳ ) . اگر بقدری خودخواه باشم که افکار خود را از افکار خداوند بالاتر بدانم ، معلوم اسـت کـه خـود را از همنوعانم نیـز بالاتر خواهم دانست . پیداست کسی که خواهان استقلال از خدا باشـد ، گردن به یوغ انسان نخواهد سپرد . ولی دنیایی که در آن هرکس به دنبال میل های خود باشـد ، پر از تنش و اختلاف و سؤظن و سؤتفاهم و اصطکاک و زد و خورد خواهد بود .
کار عیسای خداوند بر صلیب فقط این نبود که مابین خدا و انسان نزدیکی و دوستی ایجاد کند ، بلکه می خواست در رابطه انسانها با یکدیگر هم ، صلح و آشتی برقرار فرماید . حقیقت آن اسـت کـه انـجـام یکی از این دو بـدون دیگری غیر ممکن است . پره های چرخ هر چه به مرکز چرخ نزدیک تر شـونـد بـه یکدیگر هم نزدیک تر می شوند . بنابراین اگر با برادران خود دوستی واقعی نداریم ، به همان نسبت دوستی ما با خدا کم است . یوحنا در اولین نامه خود می فرماید برای آنکه بفهمیم رابطه دوستی و مشارکتمان با خـدا چه اندازه واقعی و عمیق است ، باید ببینیم رابطه دوستی ما با برادرانمان چقدر واقعی و عمیق می باشـد ( اول یوحنا ۹ : ۲ و ۱۴ : ۳-۱۵ و ۲۰ : ۴ ) .
راه مشارکت و دوستی
بعضی از ما بخوبی فهمیده ایم که رابطه ما با همنوعان چقدر به رابطه ما با خدا بستگی دارد . هر چیز که میان ما و شخص دیگری دوری و جدایی به وجود آورد ، هر چند خیلی کوچک باشـد ، بین ما و خـدا نیز جدایی ایجاد خواهد کرد . ما متوجه شده ایم که هرگاه این اختلافات فوراً برطرف نشوند ، روز به روز عمیق تر شده و ما را به جایی می رسانند که در داخل دیوارهای ضخیم محبوس می شویم و از خدا و برادران خود دور می مانیم . بنابراین واضح است که هرگاه اجازه دهیم زندگی جدید در ما داخل شـود ، اولین نتیجه اش اتحادیافتن با خدا و برادران خود خواهد بود و هر نوع دیوار جدایی و اختلاف فرو خواهد ریخت .
نور و تاریکی در مقابل مشارکت و دوستی
دوستی و مشارکت خود را با خدا و با برادران خود باید بر چه پایه ای قرار دهیم ؟ در اینجا ، اول یوحنا ۱ : ۷ معنای جدیدی برای ما می یابد : « اگر در نور گام برداریم ، چنانکه او در نور است ، با یکدیگر رفاقت داریم و خون پسر او عیسی ما را از هر گناه پاک می سازد . » می دانیم که نور هر چیز را آشکار می کند ولی تاریکی پنهان می سازد . هرگاه چیزی ما را سرزنش می کند و ما را چنانکه واقعاً هستیم به خودمان نشان می دهد ، این نور است . « هر آنچه به وسیله نور افشا گردد ، آشکارا دیده می شـود » ( افسسیان ۱۳ : ۵ ) . ولی هرگاه کاری بکنیم و یا حرفی بزنیم ( و یا از حرف زدن خودداری کنیم ) به این منظور که وضع حقیقی خود را پنهان کنیم و کارهای خود را مخفی سازیم ، این تاریکی است .
راه مشارکت و دوستی
باید دانست که اولین تأثیر گناه در زندگی ما این است که همیشه مجبورمان می کند کوشش کنیم آنچه هستیم پنهان کنیم . گناه ، والدین اولیه ما ، یعنی آدم و حوا را وادار ساخت که خود را در پشت درختان باغ پنهان کنند و اکنون نیز همین اثر در همگی ما مشاهده می شـود . گناه همیشـه مـا را وادار می کند که غیر واقعی ، متظاهر ، دورو ، و جلوه فروش باشیم و همیشه خود را بی گناه بشماریم و دیگران را سرزنش کنیم . حتی ممکن است بدون اینکه حرفی بزنیم ، با سکوت خود و بی آنکه کاری انجام دهیم ، مرتکب اعمال فوق شـویم . این همان چیزی است که در کلام خدا « راه رفتن در تاریکی » خوانده می شود . برای بعضی از ما این گناه ممکن است ترس از کوچک شدن باشد ( البته هر احساسی که به نوعی با بزرگی « من » در ارتباط است ، گناه است . ) و چه بسا مخفی کاری ما ، در واقع اقداماتی برخاسته از این ترس باشد ، ولی در هر حال همین هم باز راه رفتن در تاریکی است .
بر خلاف ما که پر از گناهـان فـوق هستیم ، کلام خدا می فرماید که « خدا نور است » ( اول یوحنا ۵ : ۱ ) . معنی این جمله این است که خدا همه چیز را ظاهر و آشکار می سازد و ما را آنطور که واقعا هستیم نشان می دهد . آیه فوق اضافه می کند که « هیچ تاریکی در او ( در خدا ) نیست » . یعنی در خداوند هیچ چیزی وجود ندارد که شبیه کمترین تاریکی ها و اعمال پنهانی ما باشد .
پس آشکارا اگر در جزئی ترین نوع تاریکی قدم بزنیم نمی توانیم با خدا و برادران خود رابطه دوستی و صمیمیت واقعی داشته باشیم . این از آنروست که رابطه ما با خدا متکی بر واقعیت نیست و بنابراین صمیمیت واقعی هم نمی تواند ایجاد کند . همین هم دیواری بین ما و خدا می کشد .
برگرفته از کتاب راه صلیب
