روزه در مسیحیت به معنای امتناع از خوردن غذا یا فعالیت‌های خاص به منظور تقویت روحانیت و ایمان دینی است. در مسیحیت، روزه به عنوان یک عمل عبادی و انزواجی معنا دارد که به منظور نزدیک شدن به خداوند و پاکسازی روحی انجام می‌شود.
روزه در مسیحیت به صورت متنوعی انجام می‌شود. برخی از مسیحیان در طول روزهای خاصی از سال مانند دوره‌های فصلی یا روزهای خاص مذهبی مانند روزهای عید مسیحیانه، روزه می‌گیرند. در برخی قوم‌ها و فرق مسیحی، روزه به صورت فاصله‌ای به مدت چند روز یا هفته انجام می‌شود که این فرایند معمولاً با عبادات و دعاهای خاصی همراه است.
هدف اصلی از روزه در مسیحیت، تقویت ایمان، انکار اندیشه‌ها و اعمال منفی، پاکسازی روحی، افزایش استحکام در قربانی و محبت، و نزدیک شدن به خداوند است.
