عید همه قدیسین، که همچنین با نام عید همه قدیسان شناخته می‌شود، یک جشن مسیحی است که در غرب مسیحیت در اول نوامبر برگزار می‌شود. این عید، جشنی برای یاد و احترام همه قدیسان کلیسا است، چه شناخته شده و چه ناشناخته. به عبارتی، روزی است که به پاسداشت همه مقدسینی که زندگی درست و مقدسی بر اساس آموزه‌های مسیحیت داشته‌اند، اختصاص یافته است. عید همه مقدسین بخشی از یک سنت گسترده‌تر است که شامل عید همه مقدسات (هالووین) در ۳۱ اکتبر و عید ارواح در ۲ نوامبر می‌شود.
فرست محتوا
- 1 عید همه قدیسین
- 2 ریشه‌های عید همه مقدسین
- 3 چه کسانی قدیس هستند؟
- 4 ارتباط عید همه مقدسین با هالووین
- 5 چگونه عید همه مقدسین را جشن بگیریم؟
- 6 امروز در مقاله عید همه قدیسین یا All Saints’ Day چیست ؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید
عید همه قدیسین
عید همه مقدسین، یادآوری سالانه‌ای از ارتباط ما به عنوان مسیحیان با کلیسا است. شاید به شما یاد داده‌اند که به قدیسان به عنوان مجسمه‌هایی در ساختمان کلیسا فکر کنید. اما کتاب مقدس چیز کاملاً متفاوتی را آموزش می‌دهد. یک قدیس چه کسی است؟ شما هستید. البته اگر شما پیرو عیسی مسیح باشید. خدا به کسانی که تنها برای نجات به مسیح ایمان دارند، «مقدس» می‌گوید.
كتاب اعمال رسولان باب ۹ آیه ۱۳ می‌گوید: «اما حَنَنيا جواب داد، ‘اي خداوند، من درباره اين مرد از بسياري شنيده‌ام كه در اورشليم به مقدسين تو چه اندازه بدي كرده است.’»
رومیان باب ۸ آیه ۲۷ می‌گوید: «و او كه دلها را مي‌آزمايد، مي‌داند كه فكر روح چيست، زيرا كه روح بر طبق اراده خدا براي مقدسين شفاعت مي‌كند.»
«اينك، اين است نداي صبر و تحمل مقدسين، يعني كساني كه احكام خدا و ايمان خويش به عيسي را نگاه مي‌دارند.» (مكاشفه يوحنا باب ۱۴ آیه ۱۲)
ریشه‌های عید همه مقدسین
ریشه‌های عید همه مقدسین را می‌توان به اوایل کلیسای مسیحیت بازگرداند، زمانی که این عید به عنوان روزی برای یادبود و بزرگداشت شهدا و سایر قدیسینی که به خاطر ایمانشان جان باخته بودند، تأسیس شد. با گذشت زمان، دامنه این عید گسترش یافت تا شامل شهدا و همه مسیحیان با ایمانی قوی شود که زندگی با تقوا و درستکاری را بر اساس آموزه‌های مسیحیت گذرانده بودند. این عید روزی برای به رسمیت شناختن گواهی جمعی قدیسان و ابراز قدردانی از الگوی آن‌هاست.
در اوایل کلیسای مسیحیت، تأکید زیادی بر احترام به شهدایی وجود داشت که برای ایمانشان رنج کشیده و جان باخته بودند. این شهدا به عنوان نمونه‌های برجسته فضیلت مسیحی دیده می‌شدند و قبرها یا محل دفن آنها تبدیل به مکان‌های زیارت و احترام می‌گردید. سالگرد درگذشت یک شهید اغلب به روزی برای گرامیداشت زندگی و فداکاری‌های او برای ایمانش تبدیل می‌شد.
با گذشت زمان، تمرکز این عید فراتر از شهدا به همه قدیسان مسیحی گسترش یافت. یعنی کسانی که به خاطر قداست و دینداری استثنایی خود نسبت به خدا شناخته شده بودند. این تغییر نشان داد که همه قدیسان شهید نیستند، بنابراین به یک بزرگداشت گسترده‌تر نیاز بود.
در کلیسای غرب مسیحیت، اغلب اعتبار برقراری اول نوامبر به عنوان تاریخ عید همه مقدسین را به پاپ گرگوری سوم (۷۴۱-۷۳۱) می‌دهند. این تاریخ برای همزمانی با تقدیس یک نمازخانه در کلیسای سنت پیتر در رم به «همه قدیسان» انتخاب شد. این اقدامی برای متحد کردن جشن‌های محلی مختلف روزهای قدیسان و تعیین یک تاریخ جهانی برای احترام به همه قدیسان بود.
سنت‌های فرقه‌های مختلف در عید همه مقدسین
جشن عید همه مقدسین در مسیحیت از اعتقاد به ارتباط معنوی بین ساکنان آسمان و زمین نشأت می‌گیرد. در حالی که سنت‌های این عید در سراسر جهان متفاوت است، اما موضوع مشترک آن جشن با خانواده و یادبود درگذشتگان است.
در سنت کاتولیک:
این عید به احترام همه کسانی است که به ملکوت آسمان رفته‌اند.
در بسیاری از کشورهایی که به لحاظ تاریخی کاتولیک بوده‌اند، این عید یک تعطیلات ملی است.
شرکت در مراسم عشاء ربانی، رایج‌ترین سنت عید همه مقدسین در کلیسای کاتولیک است.
در طی مراسم عشاء ربانی، موعظه تطهیر (سخنرانی عیسی مسیح در انجیل متی دربارهٔ سعادت) خوانده می‌شود و دعاهایی برای قدیسان گفته می‌شود.
بسیاری از مردم برای ادای احترام و یادبود درگذشتگانی که به بهشت رفته‌اند، به زیارت قبور عزیزان و بستگان خود می‌روند.
در جوامع لاتین تبار، خانواده‌ها با یک ضیافت که شامل غذاهای مورد علاقه فرد درگذشته است، به زیارت قبر می‌روند.
در ایتالیا، نان مخصوص عید همه مقدسین پخته می‌شود و بین عزیزان تقسیم می‌شود.
در سنت متودیست:
عید همه قدیسین به شکرگزاری صمیمانه به درگاه خداوند برای زندگی و مرگ قدیسان او، چه شناخته شده و چه ناشناخته، اختصاص دارد.
علاوه بر این، از افراد برجسته در طول تاریخ مسیحیت مانند پطرس رسول و چارلز وسلی، و همچنین افرادی که شخصاً فرد را به ایمان به عیسی مسیح هدایت کرده‌اند، مانند یکی از بستگان یا دوستان، یاد می‌شود.
چه کسانی قدیس هستند؟
قدیس بودن محدود به افرادی نیست که توسط گروهی از رهبران مذهبی شناخته می‌شوند. این مقام، هدیه‌ای است که خود خدا به هر فرد معمولی و ساده‌ای که به مسیح ایمان داشته باشد، اعطا می‌کند (اول قرنتیان ۱: ۲).
کلمات مهم هستند. ایجاد سردرگمی در مورد کلمات خوب و کتاب مقدسی مانند «قدیس» از جانب خدا نیست.
(اول قرنتیان ۱: ۲) می‌گوید: «به کلیسای خدا که در قرنتس است، به کسانی که در مسیح عیسی تقدیس یافته‌اند، و با همه‌ی کسانی که در هر مکانی نام خداوند ما عیسی مسیح را می‌خوانند، هم خداوند ایشان و هم خداوند ما، خوانده شده‌اند تا قدیسان باشند.»
پیام انجیل این است که پسر خدا به زمین آمد، زندگی کاملاً مطیعانه‌ای گذراند، برای پرداخت بهای گناهان ما بر صليب مرد (رومیان ۵: ۱)، و دوباره زنده شد تا ثابت کند که کار کفاره‌دهنده او کامل شده است (رومیان ۴: ۲۲- ۲۵). کتاب مقدس می‌گوید که شخص با ایمان واقعاً همان عدالت خدا می‌شود (دوم قرنتیان ۵: ۲۱)!
از طریق ایمانی زنده (روش نجات)، ما با مسیح (منبع نجات) متحد می‌شویم و از داوری خدا و همچنین از شیوه بیهوده‌ای که به طور طبیعی دنبال می‌کنیم، نجات می‌یابیم (اول پطرس ۳: ۱۸). به عبارت دیگر، به ما مقام قدیس اعطا می‌شود!
شک دارید؟ به این موضوع فکر کنید: اگر خدا، مؤمنان دنیوی و گناهکار در قرنتیان را «قدیس» می‌نامد – و او این کار را در اول قرنتیان ۱: ۲ انجام می‌دهد – آیا نمی‌تواند شما را هم قدیس بنامد؟ دوست من، هر کسی که تنها برای نجات به مسیح ایمان داشته باشد، در نظر خدا قدیس است.
ارتباط عید همه مقدسین با هالووین
شاید برایتان جالب باشد که بدانید «هالووین» (با این اسم) در اصل به عنوان یک جشن مقدس مسیحی آغاز شد. کودکان محله دیشب در ایالات متحده و کشورهای دیگر با لباس دراکولا یا شیطان خوشحالانه مشغول «قربانی دادن» بودند.
کلمه «Hallow» در انگلیسی قدیم به معنای «مقدس» یا «مذهبی» است. بنابراین، «Hallows’ Eve» یا «هالووین» به سادگی به معنای «عصر قدیسان» است و به عصر قبل از عید همه مقدسین اشاره دارد که در تقویم‌های آنگلیکن و کاتولیک، امروز، اول نوامبر است. هالووین ترکیبی از عقاید مذهبی سلتیک و شهادت‌شناسی مسیحی است.
چگونه عید همه مقدسین را جشن بگیریم؟
پس چگونه باید به عید همه قدیسین فکر کنیم؟ کتاب دعاهای عمومی ۱۶۶۲ می‌گوید این عید نماینده‌ی «وحدت مسیحیان همه سنین، کشورها و نژادها در مسیح و کمال آن وحدت در بهشت» است. این کتاب، ریشه این عید را به حدود ۶۱۰ بعد از میلاد مسیح برمی‌گرداند، زمانی که پانتئون در رم به یک کلیسای مسیحی تبدیل شد و به همه قدیسان تقدیم گردید. به نظر می‌رسد کتاب دعا برداشت درستی دارد.
کتاب مقدس به ما نمی‌گوید که به قدیسان دعا کنیم (متی ۶: ۶) یا از طریق قدیسان دعا کنیم (اول تیموتائوس ۲: ۵). در عوض، ما به ارتباط خود با قدیسان گذشته می‌اندیشیم و از داستان‌های وفاداری خدا در زندگی آنها الهام می‌گیریم. عبریان باب ۱۱ نمونه‌های بسیاری از ابر عظیم شاهدان را ارائه می‌دهد که زندگیشان حکایت از عشق و لطف بی‌پایان خدا دارد. این قدیسان از گذشته سخن می‌گویند و در این لحظه در گوش ما زمزمه می‌کنند:
«خدا وفادار است.»
«خداوند نیکوست. به او اعتماد کن.»
«فیض او در آزمایش‌هایم برایم کافی بود و امروز برای تو هم کافی است.»
سرود تعرف شده‌ای به نام «برای همه قدیسان» وجود دارد که به طور سنتی در این تعطیلات خوانده می‌شود. این سرود، مؤمنان را تشویق می‌کند تا به سال‌های تاریخ مسیحیت نگاهی بیندازند و به میلیون‌ها نفری فکر کنند که اکنون در آرامش و رستگاری در حضور خدا هستند. همچنین به منظور تشویق مؤمنان این زمان و مکان برای ادامه دادن و مشتاقانه منتظر آن روز باشکوه است:
«… هنگامی که نزاع شدید است، نبرد طولانی،
آهنگ پیروزی از دور به گوش می‌رسد،
و دلها دوباره شجاع می‌شوند و بازوها قوی.
هله‌لويا، هله‌لويا!»
