هفت کلیسا در مکاشفه چه چیزی را نشان می‌دهند؟

کتاب مکاشفه به هفت کلیسا در آسیای صغیر (ترکیه امروزی) نامه‌هایی را خطاب می‌کند (مکاشفه ۲-۳). هر نامه، که توسط عیسی مسیح اعلام شده و توسط یوحنا رسول ثبت شده است، پیروزی‌ها و شکست‌های کلیساهای گیرنده را اعلام می‌کند و به هر جماعت هشدار می‌دهد که توبه کنند.

نصیحت‌های موجود در این نامه‌ها نبوتی است و به جوامع مسیحی امروزی در مورد دامهایی که می‌توانند ما را از ایمانمان دور کنند، هشدار می‌دهد.

چه کسی به هفت کلیسا در مکاشفه نامه نوشت؟
علماء مسیحی از قرن دوم نگارش فیزیکی مکاشفه را به یوحنا رسول، پسر زبدی (مرقس ۳:۱۷) و نویسنده انجیل و رساله‌های یوحنا نسبت داده‌اند. اگرچه یوحنا به معنای واقعی کلمه مکاشفه را نوشت، اما این کتاب به روشنی بیان می‌کند که منبع این مکاشفات عیسی است (مکاشفه ۱: ۱-۲).

در قرن اول بعد از میلاد، یوحنا رسول به جزیره پطمس، یک مستعمره جزایی رومی در نزدیکی آسیای صغیر، تبعید شد. «جرم» یوحنا عمل به مسیحیت بود. در حالی که در پطمس بود، یوحنا توسط روح القدس تسخیر شد و رؤیاهای پیامبرانه‌ای از مسیح دریافت کرد که به او دستور داد:

«آنچه می‌بینی را بر طوماری بنویس و برای هفت کلیسا بفرست:

افسس
ازمیر
پرگاموم
طیاتیرا
سارد
فیلادلفیا
(مکاشفه ۱: ۱-۲؛ ۹-۱۱)

هفت کلیسا در مکاشفه و نماد آنها

۱. کلیسای افسس

کلیسایی که از محبت خود به مسیح و تعالیم او دست کشیده است (مکاشفه ۲: ۱-۷)
خلاصه و توضیح: افسس مرکز تجاری و فرهنگی برجسته آسیا بود. نامه مسیح به کلیسای افسس، جماعت را به خاطر «اعمال… سختی کار… و استقامت» آنها و رد فرستادگان دروغین ستایش می‌کند (مکاشفه ۲: ۲-۳).

با وجود سخت کوشی و درستی اعتقادی، مسیح جامعه را به خاطر «رها کردن محبتی که در ابتدا داشتند» (مکاشفه ۲: ۴) سرزنش می‌کند. این «محبت رها شده» می‌تواند به این معنا باشد که افسسیان کمتر به مسیح وفادار شده‌اند یا اینکه کاری که انجام می‌دادند دیگر از روی محبت به یکدیگر نبوده است. نامه به کلیسای افسس به جامعه امید می‌دهد، مشروط بر اینکه توبه کنند و محبت خود را نسبت به زندگی مسیحی دوباره شعله‌ور کنند (مکاشفه ۲: ۵-۷).

اهمیت امروز: درس نامه به افسس این است که حقیقت و محبت باید دست به دست هم بدهند. کلیسایی که به بهای نشان دادن محبت، بر پاکی اعتقادی تاکید می‌کند، به همان اندازه کلیسایی که به بهای تعالیم راستین، بر هماهنگی جماعت تاکید می‌کند، دارای نقص است. در عوض، عیسی نشان می‌دهد که کلیسایی که به تصویر او ساخته شده است، باید حقیقت خدا را با محبت تعلیم دهد.

۲. کلیسای ازمیر

کلیسایی که در میان آزار و اذیت وفادار باقی می‌ماند (مکاشفه ۲: ۸-۱۱)
خلاصه و توضیح: ازمیر محل سکونت یک جامعه یهودی بزرگ بود که با مسیحیان دشمنی داشت. کتاب مقدس اشاره می‌کند که اتهامات تهمت آمیز یهودیان علیه مسیحیان منجر به آزار و اذیت مسیحیان توسط مقامات رومی شده است (اعمال رسولان ۱۴: ۲، ۱۹: اعمال رسولان ۱۷: ۱۳).

مکاشفه مسیح به کلیسای ازمیر، جامعه را به خاطر فقر مادی اما ثروت معنوی‌اش ستایش می‌کند و آزار و اذیت نادرست آن را به رسمیت می‌شناسد (مکاشفه ۲: ۹). مسیح این کلیسا را ​​تنبیه نمی‌کند، بلکه از زندانی شدن قریب الوقوع برخی از اعضای آن هشدار می‌دهد و از آنها می‌خواهد که «حتی تا پای مرگ» وفادار بمانند و وعده «تاج پیروزی» خود را به یاد آورند (مکاشفه ۲: ۱۰).

اهمیت امروز: مانند کلیسای ازمیر، مسیحیان در سراسر جهان به طرق آشکار و پنهان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. این نامه به همه مسیحیان هشدار می‌دهد که اگرچه ممکن است بسیار عذاب بکشیم، اما مدت مصیبت در مقایسه با وعده حیات جاودان کوتاه خواهد بود.

۳. کلیسای پرگاموم
کلیسایی که در اعتقادات خود سازش می‌کند (مکاشفه ۲: ۱۲-۱۷)
خلاصه و توضیح: شهر پرگاموم به خاطر اعمال بت پرستانه‌اش مشهور بود. نامه به کلیسای پرگاموم، جماعت را به خاطر حفظ ایمانشان، با وجود نفوذ فراگیر بت پرستی در شهر، ستایش می‌کند (مکاشفه ۲: ۱۳). سپس نامه به گناه کلیسا با محکوم کردن برخی از اعضای آن به خاطر پیروی از تعالیم دروغینی که منجر به سازش مذهبی و اخلاقی شد، می‌پردازد (مکاشفه ۲: ۱۴-۱۵).

خداوند از جماعت می‌خواهد که توبه کنند یا خطر داوری را بپذیرند که از «شمشیر دهان [او]» بیرون خواهد آمد (مکاشفه ۲: ۱۶). کسانی که توبه کنند، «نان پنهان» که همان دانه آسمان است (مزامیر ۷۸: ۲۴) و یک «سنگ سفید» یا لوح پاک با هویتی جدید در مسیح به آنها داده خواهد شد (مکاشفه ۲: ۱۷).

۴. کلیسای طیاتیرا
کلیسایی که از پیامبران دروغین پیروی می‌کند (مکاشفه ۲: ۱۸-۲۹)
خلاصه و توضیح: طیاتیرا یک شهر تجاری ثروتمند بود. نامه عیسی به کلیسای طیاتیرا، آن را به خاطر رشد در ایمان و خدمت ستایش می‌کند (مکاشفه ۲: ۱۹). سقوط این کلیسا، به خاطر دلبستگی به یک پیامبر دروغین بود که منجر به بت‌پرستی و بی اخلاقی برخی از اعضای آن شد (مکاشفه ۲: ۲۰). با وجود اینکه پیامبر دروغین توبه نکرد، عیسی تأیید می‌کند که جماعت هنوز می‌توانند با روی گرداندن از راه‌های آن پیامبر، توبه کنند (مکاشفه ۲: ۲۱-۲۲).

خداوند در این مکاشفه به ما یادآوری می‌کند که او هر یک از ما را بر اساس اعمالمان پاداش خواهد داد (مکاشفه ۲: ۲۳). مزد گناه مرگ است. با این حال، کسانی که در ایمان ثابت قدم باشند، سهمی از اقتدار مسیحایی مسیح بر همه ملت‌ها دریافت خواهند کرد و بر مرگ غلبه خواهند کرد (مکاشفه ۲: ۲۶-۲۸).

۵. کلیسای سارد
کلیسایی که از نظر معنوی مرده است (مکاشفه ۳: ۱-۶)
خلاصه و توضیح: سارد شهری بود که با وجود استحکاماتش، دو حمله غافلگیرانه را تحمل کرده بود. خداوند ما کلیسای سارد را به خاطر حفظ ظاهری «زنده بودن» در حالی که از نظر معنوی مرده است، سرزنش می‌کند (مکاشفه ۳: ۱). عیسی با اشاره به تاریخ حملات غافلگیرانه قبلی شهر، به جماعت هشدار می‌دهد که «بیدار شوند» و توبه کنند، مبادا او «مانند دزد بیاید» تا داوری خود را نازل کند (مکاشفه ۳: ۲-۳).

کسانی که در کلیسای سارد به هشدار مسیح توجه کنند، با «لباس سفید» که نمادی از پاکی و پیروزی است، پوشانده می‌شوند و در کتاب حیات آسمانی شناخته خواهند شد (مکاشفه ۳: ۵).

۶. کلیسای فیلادلفیا
کلیسایی که با وجود ضعف‌ها صبورانه تحمل کرد (مکاشفه ۳: ۷-۱۳)
خلاصه و توضیح: فیلادلفیا محل سکونت یک جامعه از یهودیان بود که با مسیحیان دشمنی داشتند. مسیح کلیسای فیلادلفیا را به خاطر اینکه علی‌رغم قوت محدودشان در مواجهه با آزمایش‌ها وفادار ماندند، ستایش می‌کند (مکاشفه ۳: ۸).

عیسی کلیسای فیلادلفیا را سرزنش نمی‌کند، بلکه آزاردهندگان آنها را محکوم می‌کند (مکاشفه ۳: ۹). مسیح وعده می‌دهد که اگر جماعت فیلادلفیا به او وفادار بمانند، آنها را از «ساعت آزمایش» محافظت خواهد کرد و آنها را ستون‌هایی در معبد آسمانی خدا قرار خواهد داد (مکاشفه ۳: ۱۰-۱۲).

۷. کلیسای لائودیکیه
کلیسایی با ایمانی ولرم (مکاشفه ۳: ۱۴-۲۲)
خلاصه و توضیح: لائودیکیه یک مرکز صنعتی و تجاری پر رونق بود. نامه عیسی به کلیسای لائودیکیه بدون اتلاف وقت، جماعت را به خاطر ایمان ولرمشان سرزنش می‌کند و تهدید می‌کند که جماعت را از دهان خود «بیرون خواهد انداخت» (مکاشفه ۳: ۱۶).

مسیح این کلیسا را به خاطر اجازه دادن به رفاه اقتصادی که باعث ورشکستگی معنوی آنها شده است، سرزنش می‌کند و نشان می‌دهد که با وجود ثروت اقتصادی آنها، تنها او می‌تواند ثروت معنوی را فراهم کند (مکاشفه ۳: ۱۷-۱۸). کسانی که در کلیسای لائودیکیه درِ دل خود را به روی مسیح باز کنند، در ضیافت آسمانی او سهیم خواهند شد و حق خواهند داشت که با او بر تخت او بنشینند (مکاشفه ۳: ۲۰-۲۱).

امروز در مقاله هفت کلیسا در مکاشفه چه چیزی را نشان می‌دهند؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید