وسوسه در کتاب مقدس چیست؟

در کتاب مقدس، وسوسه به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن فرد با تمایل به انجام کاری روبرو می‌شود که می‌داند اشتباه است. این تمایل می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند شهوت، طمع، خشم یا غرور باشد.

کتاب مقدس مملو از نمونه‌هایی از وسوسه است. یکی از مشهورترین نمونه‌ها، وسوسه شدن عیسی در بیابان است. در این داستان، شیطان عیسی را با وعده‌های قدرت، ثروت و لذت وسوسه می‌کند. با این حال، عیسی در برابر وسوسه‌ها مقاومت می‌کند و به شیطان می‌گوید: «برو عقب، ای شیطان! زیرا نوشته شده است: “خداوند خدای خود را پرستش کن و فقط به او خدمت کن.”» (متی ۴: ۱۰).

وسوسه در کتاب مقدس

وسوسه در کتاب مقدس، فریب دادن عمدی فرد با استفاده از یک طعمه است – که معمولا غرور و همیشه برای ارضای نفس است – به گونه‌ای که فرد از کلام آشکار شده‌ی خدا سرپیچی کند. عامل وسوسه می‌تواند شیطانی یا نفسانی باشد، اما هدف آن همیشه تحریف دنیای خدا و سرپیچی از ماموریت خدا در جهان است.

وسوسه و گناه اولیه

وسوسه به قدمت باغ عدن است. شیطان، به شکل مار، اولین پدر و مادر ما، آدم و حوا را وسوسه کرد. آن‌ها فریب این دروغی که حس غرورشان را تحریک می‌کرد، خوردند و به دام مرگ و فلاکت افتادند. باقی‌مانده‌ی کتاب مقدس، نقشه‌ی رستگاری خداوند در مسیح را شرح می‌دهد.

وسوسه مسیح

عیسی مسیح، «آدم دوم»، «توسط روح به بیابان هدایت شد تا توسط شیطان وسوسه شود» (متی ۴: ۱). با وجود هدایت خداوند، نجات‌دهنده توسط شیطان وسوسه شد (مرقس ۱: ۱۳، متی ۴: ۱-۱۱، لوقا ۴: ۱-۱۳). شیطان در تلاش فریب‌آمیزش به سه طریق سعی کرد بر الوهیت و بشریت عیسی تأثیر بگذارد:

شیطان به عیسی دستور داد تا نانی بسازد تا گرسنگی خود را برطرف کند.
شیطان به عیسی دستور داد تا از بالای بام معبد بپرد تا قدرت نجات خودش را به نمایش بگذارد.
در نهایت، شیطان به عیسی مسیح پیشنهاد داد که تمام پادشاهی‌های دنیا را به او بدهد، به شرطی که مسیح سجده کند و شیطان را بپرستد.
در جایی که آدم و حوا شکست خوردند، عیسی پیروز شد. و پیروزی در بیابان نه تنها نشانه‌ی وارونه شدن ماجرای عدن است، بلکه نشانه‌ی شکست اسرائیل در بیابان و سقوط واقعی بشر است.

سنتی که کلیسا در مورد آن «دوره طولانی» (روزه یا به عبارتی «چهل روزه» عید پاک) دارد، خطاب به معنای وسوسه و پیروزی مسیح برای زندگی ما به عنوان مؤمنان است.

کتاب مقدس در مورد وسوسه چه می گوید؟

با توجه به اینکه آیات متعددی در مورد مفهوم وسوسه وجود دارد، در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می کنیم و در مورد هر کدام توضیح می دهیم.

یعقوب ۱: ۱۳: «هیچ کس در هنگام آزمایش نباید بگوید: “خداوند مرا آزمایش می کند.” زیرا خدا وسوسه گر به شر نیست، بلکه هر کس توسط تمایلات و امیال نفسانی خود وسوسه می شود.»
خداوند ما را وسوسه نمی کند. شیطان این کار را انجام می دهد. منطقی نیست که خدا بخواهد ما را وسوسه کند. گناه با ذات او در تضاد است.

۱ قرنتیان ۱۰: ۱۳: «هیچ آزمایشی به شما نرسیده است مگر آنکه بشری باشد؛ و خدا امین است که شما را بیش از آنچه می توانید تحمل کنید، آزمایش نخواهد کرد، بلکه با آزمایش، راه فرار را نیز فراهم خواهد کرد تا بتوانید آن را تحمل کنید.»
وقتی با وسوسه روبرو می شویم، باید به خدا تکیه کنیم. او می تواند راهی برای فرار از چنگال وسوسه و ادامه مسیر درستکاری برای ما فراهم کند.

امروز در مقاله وسوسه در کتاب مقدس چیست؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید