چه پیشگویی‌هایی در عهد عتیق درباره‌ی عیسی و صلیب آمده بود؟

کل کتاب مقدس به عیسی مسیح اشاره دارد. هرچند عیسی در عهد جدید بیشتر آشکار است، اما عهد عتیق نیز در نهایت درباره‌ی اوست (لوقا ۲۴: ۲۷).

برآورد می‌شود که در عهد عتیق صدها پیشگویی درباره‌ی عیسی وجود دارد، از جمله بخش‌هایی که به عیسی اشاره می‌کنند یا او را پیشگویی می‌کنند.

این پیشگویی‌ها به مسیح بودن، الوهیت و شخصیت او اشاره دارند. بسیاری از پیشگویی‌های مختلف نیز درباره‌ی خدمت عیسی صحبت می‌کنند، مهم‌ترین آن‌ها مرگ، دفن و رستاخیز اوست.

در حالی که کتاب‌های کاملی درباره‌ی تحقق پیشگویی‌های عهد عتیق توسط عیسی نوشته شده است، این مقاله بر پیشگویی‌ها درباره‌ی عیسی و صلیب تمرکز خواهد کرد.

به طور خاص، به بسیاری از پیشگویی‌های ذکر شده در خروج، کتاب زبور و اشعیا اشاره خواهد شد.

عیسی با عمل فداکارانه‌ی خود بر روی صلیب، شرایط و ابزار مرگ او و با کلماتی که بر روی صلیب گفت، پیشگویی‌های عهد عتیق را تحقق بخشید.

از عهد عتیق تا صلیب

یکی از ملموس‌ترین پیشگویی‌ها درباره‌ی عیسی در اشعیا ۵۳ یافت می‌شود، که «غلام رنج‌دیده» را توصیف می‌کند.

در اشعیا ۵۳: ۴، پیامبر اشاره می‌کند که چگونه «غلام رنج‌دیده» «غم‌های ما را بر خود گرفت و دردهای ما را متحمل شد» (ترجمه‌ی جدید بین‌المللی).

این دقیقاً همان چیزی است که عهد جدید درباره‌ی مرگ فداکارانه‌ی عیسی بر روی صلیب تعلیم می‌دهد، به این معنا که او بار تنبیه گناهان بشر را بر دوش کشید (عبرانیان ۹: ۲۸).

عیسی که خود گناهی نداشت، گناه را بر عهده گرفت تا برای همه‌ی کسانی که به او ایمان دارند، عدالت به ارمغان بیاورد (دوم قرنتیان ۵: ۲۱).

جالب اینجاست که بخشی از پیشگویی اشعیا در اشعیا ۵۳: ۴-۵ توسط رسول پطرس، هنگام صحبت درباره‌ی مرگ عیسی بر صلیب، به طور مستقیم نقل شده است.

پطرس برای نشان دادن اینکه عیسی این پیشگویی عهد عتیق را تحقق بخشیده است، اعلام کرد: «او خود، گناهان ما را در بدن خود بر صلیب حمل کرد، تا ما برای گناهان بمیریم و برای عدالت زندگی کنیم؛ «از زخم‌های او شفا یافته‌اید» (اول پطرس ۲: ۲۴، NIV).

با این حال، پیامبر اشعیا به طور کامل رؤیای خود را درک نکرده بود، این رؤیا در عیسی مسیح به طور کامل تحقق یافت و کامل شد، کسی که نقش غلام رنج‌دیده را به طور کامل ایفا کرد.

پیشگویی دیگری که درباره‌ی مرگ فداکارانه‌ی عیسی بر صلیب صحبت می‌کند، در تثنیه ۲۱: ۲۳ یافت می‌شود. در این آیه، هر شخصی که بر روی «درخت» آویخته شود، ملعون خوانده می‌شود.

عیسی این بخش را نیز تحقق بخشید، زیرا «مسیح ما را از لعنت شریعت با ملعون شدن برای ما فداء کرد، چونانکه مکتوب است: «ملعون است هر که بر درخت آویخته شود» (غلاطیان ۳: ۱۳، ESV).

به دلیل ناتوانی انسان در اطاعت از شریعت، همه‌ی مردم ملعون هستند (غلاطیان ۳: ۱۰).

بنابراین، ماهیت فداکارانه و کفاره‌ی مرگ عیسی در این پیشگویی آشکار است، زیرا او لعنت و تنبیهی را که به حق متعلق به انسان خاطی بود، بر عهده گرفت. او این کار را انجام داد تا همه‌ی کسانی که به او ایمان داشته باشند، بتوانند حیات ابدی داشته باشند. (یوحنا ۳: ۱۵-۱۶).

موقعیت مرگ عیسی مسیح

اگرچه ممکن است به نظر برسد که مرگ عیسی در هفته‌ی جشن پسح صرفاً تصادفی بوده است، اما این زمان‌بندی بخش مرکزی تحقق پیشگویی‌های عهد عتیق است.

هنگامی که خدا آخرین بلای خود را بر مصریان، یعنی مرگ نخست‌زاده، فرستاد، به اسرائیلیان دستور داد تا بره‌ی عید فصح را قربانی کنند و خون آن را بر درگاه‌های خود بمالند (خروج ۱۲: ۱۲-۱۳، ۲۲).

به این ترتیب، هلاک‌کننده از خانه‌های اسرائیلیان می‌گذشت و آن‌ها را از مرگ نجات می‌داد (خروج ۱۲: ۲۳).

به همین ترتیب، عیسی، تحقق نهایی بره‌ی عید فصح است که برای پوشاندن گناهان جهان قربانی شد (اول قرنتیان ۵: ۷؛ اول پطرس ۱: ۱۹).

همانطور که در مزمور ۳۴: ۲۰ پیشگویی شده بود، هیچ یک از استخوان‌های عیسی هنگام مرگ بر روی صلیب شکسته نشد (یوحنا ۱۹: ۳۳-۳۶).

این با پیش‌نگاری عیسی در عهد عتیق به عنوان بره‌ی عید فصح مطابقت دارد، که نباید هیچ یک از استخوان‌های آن شکسته شود (خروج ۱۲: ۴۶).

همچنین، عیسی درست مثل صحبت‌های اشعیا درباره‌ی شباهت او به گوسفندی که در مقابل پشم‌زن‌ها ساکت است، در مقابل اتهام‌زنندگانش ساکت ماند (اشعیا ۵۳: ۷؛ متی ۲۷: ۱۲؛ اول پطرس ۲: ۲۳).

از آنجایی که عیسی در هفته‌ی عید فصح مرد و ویژگی‌های بره‌ی قربانی را داشت، او پیشگویی‌های مربوط به بره‌ی عید فصح را تحقق بخشید.

همانطور که رویداد پیرامون عید فصح در زمان مصلوب شدن عیسی، بخش مهمی از پیشگویی‌های عهد عتیق بود، تقسیم لباس‌های او بعد از قرار دادن عیسی بر روی صلیب نیز چنین بود.

از آنجایی که عمل مصلوب شدن شامل برهنه کردن قربانی از لباس‌هایش بود، سربازان لباس‌های عیسی را تقسیم کردند (متی ۲۷: ۳۵).

با این حال، آنها زیرجامه‌ی بدون درز عیسی را پاره نکردند، بلکه تصمیم گرفتند برای اینکه آن تکه‌ی ارزشمند لباس را چه کسی به دست آورد، قرعه بکشند (یوحنا ۱۹: ۲۳-۲۴).

قرعه‌کشی را می‌توان به قماربازی یا قرعه‌کشی برای تعیین نتیجه‌ای تشبیه کرد. این رویداد یک عمل تصادفی نبود، بلکه در عهد عتیق پیشگویی شده بود (مزامیر ۲۲: ۱۸).

ابزار مرگ عیسی مسیح

علاوه بر این، عهد عتیق همچنین درباره‌ی شیوه‌ی مرگ عیسی، یعنی سوراخ شدن و آویخته شدن بر چوب، پیشگویی کرده بود.

همانطور که نشان داده شد، تثنیه به طور خاص بیان می‌کند که هر کسی که بر روی درخت آویخته شود، ملعون است (تثنیه ۲۱: ۲۳؛ غلاطیان ۳: ۱۳).

در حالی که عیسی روی یک درخت زنده آویخته نشد، اما بر روی تیرهای چوبی صلیب که مانند درخت بود، آویخته شد.

در میان چندین بخش از عهد عتیق که مرگ مسیح را پیش‌بینی می‌کردند، چنین توصیف شده است که دست‌ها و پاهای عیسی توسط «سگ‌ها» و «شروران» سوراخ خواهد شد، که احتمالاً به مصلوب شدن او به دست رومی‌های غیریه اشاره دارد (مزامیر ۲۲: ۱۶؛ متی ۲۷: ۲۶).

اشعیا همچنین پیشگویی کرده بود که عیسی «به جهت عصیان‌های ما مجروح شده است» (اشعیا ۵۳: ۶). زکریا ۱۲: ۱۰، پیشگویی‌ای است که توسط مسیح محقق شده است، اما همچنین دارای عنصری برای آینده نیز می‌باشد، شامل جزئیات سوراخ شدن خدا می‌شود (یوحنا ۱۹: ۳۷؛ مکاشفه ۱: ۷).

با در نظر گرفتن این بخش‌ها، مرگ مسیح از طریق سوراخ شدن در دستها و پاها در نوشته‌های عهد عتیق پیشگویی شده بود.