آیا نفلیمین کتاب مقدس امروزه به عنوان شاخصی از آخرالزمان حضور دارند؟

نفلیمین موجوداتی هستند که به ندرت در کتاب مقدس به آنها اشاره شده است و به همین دلیل، سوژه تفاسیر گمانه زنی و خیالی از کتاب مقدس قرار می گیر آن‌ها هستند. در مواقعی که به آنها اشاره می شود، کتاب مقدس توصیف محکمی از آنها ارائه نمی دهد. نفلیمین در برخی متون غیر کتاب مقدس از دوره دوم معبد اورشلیم به تصویر کشیده شده اند. در حالی که چنین متونی اغلب در توسعه درک بهتر نحوه تفکر مردم آن دوره در مورد خدا و شرایط خاص خودشان مفید هستند، اما این غیر منطقی است که فرض کنیم چنین متونی بینش دقیقی در مورد نفلیمین که موجوداتی نسبتاً مرموز هستند، ارائه می دهند.

بنابراین، باید اذعان کنیم که ادعاهای نسبتاً خارق العاده در مورد نفلیمین امروزی (فقط کافیست در یوتیوب جستجو کنید) و نقش آنها در اشاره به آخرالزمان، در بهترین حالت گمانه زنی و در بدترین حالت حواس پرتی هایی هستند که به جای ارائه هرگونه حقیقت ملموس، بر تمایل ما به sensationalism [گرایش به موضوعات هیجان انگیز و اغراق آمیز] بازی می کنند.

درباره نفلیمین چه می دانیم؟ – پیدایش ۶: ۱-۴

تنها دو بار به طور خاص به نفلیمین اشاره شده است، در پیدایش ۶: ۴ و اعداد ۱۳: ۳۳. هیچ یک از این دو بخش، توصیف زیادی ارائه نمی دهند. پیدایش ۶: ۱-۴ دارای تعدادی مشکلات تفسیری است که هرگونه توصیف معنادار از نفلیمین را به چالش می کشد. برای مثال، دانشمندان اغلب زیر سوال می برند که آیا نفلیمین همان «پهلوانان قدیم، مردان نامدار» هستند که در پیدایش ۶: ۴ به آن‌ها اشاره شده است یا موجوداتی جداگانه هستند.

آیا می توانیم پیدایش ۶: ۱-۴ را بدون درک نفلیمین درک کنیم؟

بنابراین، مسیحیان با روایت نسبتاً عجیب پیدایش ۶: ۱-۴ چه کار باید بکنند؟ اول از همه، پیشنهاد می‌کنم قبل از اینکه به طور خاص به ۶: ۱-۴ نگاه کنید، به روایت‌های قبل و بعد از پیدایش ۶: ۱-۴ نگاه کنید. با انجام این کار، برخی ارتباطات مفید پیدا می کنیم که ممکن است ما را به هیچ توضیح خاصی در مورد نفلیمین سوق ندهد، اما به ما کمک می کند تا مفهوم اصلی پیدایش ۶: ۱-۴ را درک کنیم (که به نظر می رسد به هر حال باید هدف اصلی ما باشد).

اتصال ۱: «چون آدمیزاد روی زمین بسیار شدند و دختران برایشان متولد شدند…» (پیدایش ۶: ۱)

در پیدایش ۱: ۲۸، می بینیم که تکثیر بخشی از هدف اصلی خدا برای بشریت بود. بنابراین، تکثیر نوع بشر به احتمال زیاد مشکل اصلی در پیدایش ۶: ۱ نیست. سیل راه حلی برای ازدیاد جمعیت نبود. با این حال، در پیدایش ۶: ۵، شاهد افزایش ناگوار شرارت انسان هستیم. ارتباط بین «فراوان شدن» و «بسیار گشت» با توجه به عبری زیربنایی پیشنهاد می شود. در اینجا می بینیم که تکثیر، که بخشی از نقشه اصلی خدا بود، با سقوط انسان، منجر به وضعیتی نفرت انگیز می شود.

اتصال ۲: «پسران خدا دختران آدم را دیدند که نیکو [خوب] هستند و برگرفتند…» (پیدایش ۶: ۲)

توجه به ترکیب «دیدند»، «نیکو/خوب» و «برگرفتند» مهم است. کلمه عبری که اغلب به معنی «زیبا» یا «جذاب» ترجمه می شود، شکل مؤنث کلمه ای است که در سراسر پیدایش ۱ یافت می شود، زمانی که خدا خلقت خود را نیکو می بیند (به عنوان مثال، ۱: ۴، ۱۰، ۱۲). «دیدن» در این مورد، شامل قضاوت است. این بررسی و ارزیابی چیزی است که خلق شده است.

الگوی دیدن چیزی به عنوان خوب، همچنین در پیدایش ۳: ۶ یافت می شود، جایی که زن قضاوت را مستقل از خدا و در تضاد با او اعمال می کند. ارزیابی او با ارزیابی خدا متفاوت است. در آن زمینه، ما همچنین می بینیم که زن با «برداشتن» میوه و خوردن آن بر اساس قضاوت خود عمل می کند (پیدایش ۳: ۵). اعمال «پسران خدا» انعکاسی از اعمال زن است. آنها نیز می بینند، ارزیابی می کنند و می گیرند، بنابراین از مرزی عبور می کنند و بر اساس قضاوت انسانی که با نظم خدا متفاوت است عمل می کنند.

پیدایش ۶: ۵ همچنین به آیه ۱ متصل می شود و قضاوت متضاد انسان و خدا را برجسته می کند. خدا به زمین نگاه می کند و نمی بیند که بشر «نیکو» است، بلکه می بیند که «شرارت انسان در زمین عظیم گشته بود…» ارزیابی خدا از آنچه با بشریت در حال وقوع بود، نهایتا به سیل منجر شد.

امروز در مقاله آیا نفلیمین کتاب مقدس امروزه به عنوان شاخصی از آخرالزمان حضور دارند؟ به بررسی مطالب مفیدی در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید