عهد جدید،اگر از شروع مطالعه‌ی 27 کتاب عهد جدید کمی می‌ترسید، این مقدمه می‌تواند به شما کمک کند.
کتاب‌های عهد جدید ممکن است کوتاه‌تر از بیشتر کتاب‌های عهد عتیق باشند، اما شروع مستقیم مطالعه آنها می‌تواند دشوار باشد. خوشبختانه لازم نیست بدون دانستن محتوای کتاب‌ها به مطالعه آنها بپردازید.
بیشتر بخوانید : آیا مفهوم خدا در عهد جدید و عهد عتیق فرق دارد؟
فرست محتوا
در عهد جدید چند کتاب وجود دارد؟
در کل، کتاب مقدس شامل 66 کتاب است. بیست و هفت کتاب از این تعداد در عهد جدید قرار دارند:
- چهار انجیل داستان تصور، تولد، زندگی، مرگ و رستاخیز عیسی مسیح را روایت می‌کنند. این انجیل‌ها به متی، مرقس، لوقا و یوحنا نسبت داده می‌شوند.
- کتاب اعمال رسولان توسط لوقا نوشته شده است و به عنوان دنباله‌ای بر انجیل او عمل می‌کند.
- نامه‌های پولس شامل 13 نامه است که توسط رسول پولس به گروه‌های مختلف نوشته شده است.
- نامه‌های عمومی توسط چهار نفر (یوحنا، پطرس، یعقوب و یهودا) به مسیحیان دیگر نوشته شده است.
- کتاب عبرانیان توسط نویسنده‌ای ناشناس نوشته شده است که با مسیحیان یهودی صحبت می‌کند تا تصورات غلط درباره عیسی را برطرف کند.
- کتاب مکاشفه به یوحنا نسبت داده شده است و شامل نامه‌هایی به هفت کلیسا و پیشگویی‌هایی درباره وقایع آینده است.
چرا چهار انجیل وجود دارد؟
چهار انجیل هر کدام به نویسنده‌ای نسبت داده می‌شوند که یا یکی از دوازده حواریون عیسی بوده یا با آنها ارتباط داشته است. متی به عنوان مأمور مالیاتی که به یکی از دوازده شاگرد عیسی تبدیل شد، شناخته می‌شود. مرقس به عنوان “مارقس پسر من”، شاگرد سیمون پطرس که در اول پطرس ذکر شده است، شناخته می‌شود. سیمون پطرس یکی از سه شاگرد نزدیک عیسی (به همراه یوحنا و یعقوب) بود.
بنابراین، انجیل مرقس در اصل خاطرات پطرس از عیسی است که توسط شاگردش ثبت شده است. لوقا عضو اصلی حواریون نبود، اما با پولس رسول سفر کرد و برای نگارش داستان زندگی عیسی با شاهدان مصاحبه کرد. این سه انجیل (یا انجیل‌های مترادف) شباهت‌های بسیاری دارند و نویسندگان ممکن است در نگارش داستان‌های خود از کار یکدیگر استفاده کرده باشند.
یوحنا، مانند سیمون پطرس، یکی از سه شاگرد نزدیک عیسی بود (احتمالاً همان “شاگردی که عیسی او را دوست داشت” که چندین بار در انجیل یوحنا ذکر شده است). حدود 90 درصد از انجیل یوحنا شامل مطالب متفاوتی نسبت به انجیل‌های مترادف است، از جمله یک سخنرانی طولانی که عیسی در آخرین شام ایراد می‌کند.
بسیاری از مردم تعجب کرده‌اند که چرا مسیحیان هر چهار روایت از زندگی عیسی را در کتاب مقدس گنجانده‌اند (چرا فقط یکی را انتخاب نکرده‌اند؟). حداقل سه دلیل عالی برای حفظ هر چهار انجیل در کتاب مقدس وجود دارد:
هر یک از انجیل‌ها در طول تاریخ مورد احترام قرار گرفته‌اند.(عهد جدید)
کلیساها در طول تاریخ مسیحیت هر چهار کتاب را در کتاب مقدس عهد جدید قرار داده‌اند. در این زمینه بحث‌های جزئی وجود داشته است، اما مسیحیت به طور نسبتاً مداوم در مورد کتاب‌های مقدس به توافق رسیده است، به ویژه در مقایسه با سایر ادیان.
هر انجیل جزئیات متفاوتی ارائه می‌دهد.(عهد جدید)
ممکن است گیج‌کننده باشد که انجیل‌ها همیشه در مورد زمان وقوع برخی اتفاقات (آیا عیسی معبد را یکشنبه پاک کرد یا روز بعد؟) یا در مورد جزئیات خاص (چند فرشته در قبر عیسی بودند؟) توافق ندارند. با این حال، مورخان اشاره کرده‌اند که روایت‌های مختلف شاهدان عینی از یک رویداد تاریخی چیزها را کمی متفاوت به خاطر می‌آورند. در جنایی‌شناسی، این امر به شناسایی دروغگویی شاهدان کمک می‌کند (اگر همه یک داستان را بگویند، داستانی دروغین را تمرین کرده‌اند). بنابراین، تفاوت‌های بین انجیل‌ها (و اینکه آنها در مورد مسائل مهم توافق دارند) نشان می‌دهد که همه آنها دقیق هستند.
هر انجیل تمرکز متفاوتی دارد.(عهد جدید)
همانطور که مارک ال استراوس در کتاب “چهار انجیل، یک عیسی” توضیح می‌دهد، هر چهار انجیل در جزئیات اصلی توافق دارند اما بر موضوعات خاصی تأکید می‌کنند. متی بر عیسی به عنوان مسیح موعود تأکید می‌کند، مرقس بر او به عنوان خادم رنج‌کشیده تأکید می‌کند، لوقا بر او به عنوان نجات‌دهنده برای یهودیان و غیر یهودیان تأکید می‌کند و یوحنا بر او به عنوان خدا پسر که طرح‌های خدا پدر را آشکار می‌کند، تأکید می‌کند.
در کتاب اعمال رسولان چه اتفاقی می‌افتد؟
کتاب اعمال رسولان درست پس از انجیل لوقا آغاز می‌شود: عیسی رستاخیز یافته با شاگردان خود صحبت می‌کند. پس از چهل روز تعلیم دادن به شاگردانش، عیسی به آسمان صعود می‌کند. پیروان عیسی (یازده حواری و دیگران) طبق آخرین دستورالعمل‌های او، در اورشلیم منتظر قدرت گرفتن از روح القدس می‌مانند. در یک نمایش چشمگیر در عید پنطیکاست، روح القدس بر آنها نازل می‌شود و آنها به معلمان و معجزهگران با اعتماد به نفس تبدیل می‌شوند.
در طول چند سال آینده، پیروان عیسی بسیاری از مؤمنان جدید را تبدیل و تعمید می‌دهند که در نهایت “مسیحی” نامیده می‌شوند. یک تجربه معنوی منجر به موعظه پطرس برای رومیان می‌شود و نشان می‌دهد که پیام آنها فقط برای فرزندان اسرائیل نیست: حتی غیر یهودیان نیز مسیحی می‌شوند. شائول طرسوسی پس از ظهور عیسی برای او در راه دمشق، مسیحی می‌شود و بعدها یک مبلغ پیشگام برای غیر یهودیان می‌شود. پس از بازگشت به اورشلیم پس از چندین سفر تبلیغی، پولس به اتهامات دروغین دستگیر می‌شود و از تابعیت رومی خود برای درخواست محاکمه در برابر سزار استفاده می‌کند.
کتاب اعمال با زندگی پولس در رم، در انتظار محاکمه و آموزش هر کسی که از او دیدن می‌کند، پایان می‌یابد. برخی از محققان معتقدند لوقا قصد داشته دنباله‌ای بنویسد که شامل خدمت پولس در رم باشد (او چندین سال در حصر خانگی در انتظار محاکمه بود). پولس وقت خود را در انتظار محاکمه به آموزش هر کسی که از او دیدن می‌کرد گذراند. ظاهراً محاکمه پولس با تبرئه او به پایان رسید، اگرچه امپراتور نرو بعدها او را به دلیل “آموزه‌های مخرب” درباره خدایی برتر از امپراتور رومی الهی به شهادت رساند.
پولس نامه‌هایش را به چه کسانی نوشته است؟
نامه‌های پولس به چندین گروه مخاطب نوشته شده است. نه نامه از نامه‌های پولس به کلیساهای شهرهای یا مناطق مختلف خطاب شده است:
- رومیان: به کلیسای رم
- اول و دوم قرنتیان: به کلیسای قرنتیس
- اول و دوم تسالونیکیان: به کلیسای تسالونیکا
- کولسیان: به کلیسای کولاسی
- غلاطیان: به کلیسای غلاطیه
- افسسیان: به کلیسای افسس
- فیلیپیان: به کلیسای فیلیپی
از آنجایی که مسیحیت در قرن اول به عنوان یک دین مستقل از یهودیت شناخته نشده بود، مسیحیان مکان‌های عبادت منحصر به فردی که به طور خاص برای این منظور ساخته شده بودند نداشتند. آنها در خانه‌های مردم گرد هم می‌آمدند، که گاهی اوقات به عنوان کلیساهای فردی توصیف می‌شوند (کولسیان ۴:۱۵ “نمف و کلیسای خانه او” را سلام می‌کند). هرمان هندریککس و سایر محققان پیشنهاد کرده‌اند که پولس گاهی اوقات برای کل مجموعه کلیساهای خانگی در یک شهر می‌نویسد و آن را “کلیسای” این شهر یا آن شهر می‌نامد. نامه‌های پولس آموزش مذهبی ارائه می‌دهند و برخی از آنها با بحران‌های خاص رخ داده در آن کلیساها سروکار دارند.
نامه‌های دیگر پولس به افراد شناخته شده‌ای نوشته شده است که پولس می‌شناخت. او برای شاگردانش تیتوس و تیموتائوس نوشت و به آنها در مورد نحوه اداره کلیساها مشاوره داد. نامه او به فلیمون خطاب به مردی است که در کولاسی زندگی می‌کند و به او اطلاع می‌دهد که پولس با یک برده فراری که متعلق به فلیمون است ملاقات کرده است. جان بایرن پیشنهاد می‌کند که این نامه در ملاء عام برای کلیسای کولاسی خوانده شده است، نه فقط به فلیمون داده شده است، زیرا به سؤالی می‌پردازد که کل کلیسا را تحت تأثیر قرار می‌دهد: آیا مسیحیان رومی باید برده بخرند یا نگه دارند؟
پطرس به چه کسانی نامه نوشت؟
دو نامه پطرس همچنین نامه‌های پطرین نامیده می‌شوند و به طور سنتی اعتقاد بر این است که توسط همان پطرسی نوشته شده‌اند که شاگرد عیسی بود، سه بار او را انکار کرد و بعداً کلیسای رم را تأسیس کرد.
نامه اول خطاب به “منتخبین خدا، تبعیدیان پراکنده در استان‌های پونتوس، گالاتیا، کاپادوکیا، آسیا و بیتی نیه” است (اول پطرس ۱:۲). نامه دوم خطاب به “کسانی است که از طریق عدالت خدا و نجات‌دهنده ما عیسی مسیح ایمانی به اندازه ما گرانبها دریافت کرده‌اند”، احتمالاً همان گیرندگان. بنابراین، به نظر می‌رسد که مانند پولس، نامه پطرس به کلیساهای خانگی مختلف نوشته شده است – اگرچه در یک منطقه بزرگتر، نه فقط یک شهر. اول پطرس شامل “آن که در بابل است، که با شما انتخاب شده است، برای شما سلام می‌فرستد، و پسرم مارقس نیز همینطور” (اول پطرس ۵:۱۳) است. محققان حدس زده‌اند که پطرس هنگام نوشتن نامه در “بابل” (یعنی رم) زندگی می‌کرد.
از آنجایی که پطرس برای مناطق وسیعی می‌نویسد، به رسوایی‌ها یا مشکلات خاص کلیساهای خاص نمی‌پردازد. در عوض، او توصیه‌های مذهبی کلی در مورد زندگی مقدس، رسیدگی به مشکلات رایج (آزار و شکنجه، نحوه زندگی بزرگان کلیسا و غیره) ارائه می‌دهد.
یوحنا به چه کسانی نامه نوشت؟
نامه‌های یوحنا سه نامه است که به رسول یوحنا نسبت داده می‌شود. نامه اول یوحنا خطاب به “فرزندان عزیز من” (اول یوحنا ۲:۱)، مسیحیانی است که او از تجربه خدمت قبلی می‌شناخت. او به آموزه‌های غلط مختلف مرتبط با گنوسیسم می‌پردازد و تجسم و زندگی خوب مسیحی را روشن می‌کند.
نامه دوم یوحنا خطاب به “بانوی برگزیده خدا و فرزندانش” (دوم یوحنا ۱:۱) است و از فداکاری مذهبی او تمجید می‌کند و او را از معلمان دروغین برحذر می‌دارد. نامه سوم یوحنا خطاب به “دوست عزیز من گایوس” (سوم یوحنا ۱:۱) است و او را در مورد یک تهمت‌زن به نام دیوترفس هشدار می‌دهد، از یک مسیحی به نام دیمتریوس تمجید می‌کند و ذکر می‌کند که یوحنا به زودی از گایوس دیدن خواهد کرد.
یعقوب و یهودا کی بودند؟
“یعقوب، خادم خدا و خداوند عیسی مسیح” (یعقوب ۱:۱)، اعتقاد بر این است که موقعیت غیرمعمولی داشته است: او یکی از چهار برادر کوچک‌تر عیسی بود (متی ۱۳:۵۵). ظاهراً او تا پس از قیام عیسی به مقام مسیحی بودن او اعتقاد نداشت (اول قرنتیان ۱۵:۷)، سپس عضو اساسی کلیسای اولیه در اورشلیم شد. نامه او که برای مسیحیان یهودی نوشته شده است، مکمل نامه‌های پولس است و در مورد نجات از طریق فیض صحبت می‌کند. یعقوب ارزش ایمان و فیض را تأیید می‌کند، اما “ایمان به تنهایی، اگر همراه با عمل نباشد، مرده است” (یعقوب ۲:۱۷). ما به وسیله ایمان نجات می‌یابیم، اما اعمال نیک ما ایمان ما را نشان می‌دهد.
نامه یهودا توسط “یهودا، خادم عیسی مسیح و برادر یعقوب” نوشته شده است، که احتمالاً یکی دیگر از برادران عیسی است. یهودا برای مخاطبان نامشخصی می‌نویسد، و “اگرچه من بسیار مشتاق بودم که برای شما درباره نجات مشترکمان بنویسم” (یهودا ۱:۳)، او باید به جای آن به یک مسئله فوری بپردازد: معلمان دروغین. یهودا این مؤمنانی را که مرتکب ارتداد شده‌اند محکوم می‌کند و مسیحیان را به پایداری در حقیقت تشویق می‌کند.
چه کسی کتاب عبرانیان را نوشت؟
به‌طور سنتی، نامه به عبرانیان به پولس نسبت داده شده است، اگرچه نویسنده آن مشخص نشده است. هویت نویسنده ممکن است ناشناخته باشد، اما او درک قوی از یهودیت دارد. او به فرشتگان، موسی و پیامبران دیگر و “رتبه ملکی‌صدق” (عبرانیان ۷:۱۷) اشاره می‌کند که همه آنها شخصیت‌های مهمی در عهد عتیق هستند.
او این نظریه را مطرح می‌کند که عیسی کشیشی از رتبه ملکی‌صدق است که برتر از فرشتگان و شخصیت‌های مهم عهد عتیق است و این جایگاه عیسی را روشن می‌کند. به عنوان مسیح و کشیش از رتبه ملکی‌صدق، عیسی از پیمان‌های عهد عتیق فراتر رفته و پیمان جدیدی از فیض را برقرار می‌کند. بنابراین، مسیحیان یهودی می‌توانند مطمئن باشند که با پذیرش عیسی به‌عنوان نجات‌دهنده خود به خدا خیانت نکرده‌اند، بلکه تکمیل عهد عتیق را پذیرفته‌اند.
چه کسی کتاب مکاشفه را نوشته است؟
کتاب مکاشفه توسط یوحنا نوشته شده است، احتمالا همان یوحنای رسول که انجیل چهارم و سه نامه یوحنا را نیز نگاشته است. یوحنا پیام‌های الهی را به هفت کلیسای مختلف با شرایط متفاوت (برخی در برابر آزار پایداری کردند، برخی سرد شده بودند) و مجموعه‌ای از رؤیاهای آخرالزمانی توصیف می‌کند. مانند رؤیاهای آخرالزمانی در کتاب دانیال، این رؤیاها بسیار تصویری هستند و موجودات عجیب، موجودات ماورایی که با هم می‌جنگند و اعداد رمزآلود را توصیف می‌کنند. مسیحیان در طول تاریخ درباره اینکه آیا این پیشگویی‌ها توصیف رمزگذاری شده از آزار مسیحیان در آن زمان است، توصیف پایان جهان است یا ترکیبی از هر دو است، بحث کرده‌اند.
