نوح در کتاب مقدس کیست؟ معنا و نمادهای داستان نوح
نوح در کتاب مقدس در میان دنیایی پرگناه، بندهای فرمانبردار خدا بود. او بیشتر به خاطر ساختن کشتیای شناخته میشود که او و خانوادهاش، و همچنین نمونههایی از تمام حیوانات خشکی را از سیل عظیمی که خداوند برای داوری بر زمین جاری کرد، نجات داد. نوح در کتاب مقدس و عهد عتیق، بندهای فرمانبردار خدا بود که در میان دنیایی پرگناه، نزد او منزلت یافت. او بیشتر به خاطر ساختن کشتیای شناخته میشود که او و خانوادهاش، و همچنین نمونههایی از تمام حیوانات خشکی را از طوفان عظیمی که خداوند به عنوان مجازات بر زمین فرستاد، نجات داد.
فرست محتوا
معنی نام نوح(نوح در کتاب مقدس)
نام نوح به معنای “آرامش” است. این اسم از کلمه عبری “نوَح” به معنای “استراحت کردن” گرفته شده است. همچنین این نام میتواند به معنای “آسایش” هم باشد. شاید با توجه به داستان نوح در کتاب مقدس، این معانی کمی عجیب به نظر برسند. به هر حال، خدا زمین را سیلابی میکند و به نظر نمیرسد این رویداد برای ساکنان زمین آرامش یا آسایشی به همراه داشته باشد. اما شاید این نام یادآور احساسی باشد که خانواده نوح احتمالا زمانی که بالاخره آبهای سیل فروکش کرد، تجربه کردند و اینکه خدا با رنگینکمان به آنها آرامش بخشید و به آنها یادآوری کرد که دیگر هرگز کل زمین را سیلابی نخواهد کرد.
بیشتر بخوانید : هابیل در کتاب مقدس چه نقشی داشت و چرا برادرش او را کشت؟
داستان حضرت نوح در کتاب مقدس
هنگامی که خدا دید انسانها چقدر شرور و فاسد شدهاند، از آفرینش آنها پشیمان شد و تصمیم گرفت تمام بشر را نابود کند (پیدایش ۶: ۷). اما به دلیل اینکه نوح را فردی صالح یافت، او را مورد لطف خود قرار داد (پیدایش ۶: ۸).
خداوند به نوح فرمان داد تا برای نجات خود، خانوادهاش و همچنین نمونهای از هر نوع حیوان نر و ماده خشکی، کشتیای بسازد تا آنها را از مجازات طوفان در امان نگه دارد (پیدایش ۶: ۱۴-۲۱).
باران بارید و آبهای سیل به مدت ۴۰ روز اطراف کشتی را فرا گرفت، اما نوح و سایر ساکنان کشتی در امان ماندند (پیدایش ۷: ۱۷-۱۸).
پس از آنکه کبوتری که نوح فرستاده بود با برگ زیتون بازگشت (پیدایش ۸: ۱۱)، این تنها بازماندگان سیل، در جایی که خدا نوح و فرزندانش را برکت داد، از کشتی خارج شدند. خداوند به آنها فرمان داد که بارور شوند و زیاد شوند (پیدایش ۹: ۱). همچنین به آنها امر کرد که از گوشت حیوانی که هنوز خون در آن است، نخورند (پیدایش ۹: ۴) و خون همنوع خود را نریزند (پیدایش ۹: ۵-۶).
علاوه بر این، خدا با نوح و پسرانش پیمانی بست و قول داد که دیگر هرگز آنها، فرزندانشان و هیچ موجود زندهای را با طوفان نابود نکند (پیدایش ۹: ۹-۱۱). به عنوان نشانهای از این عهد، خدا رنگینکمانی را در ابرها قرار داد تا به عنوان یادآوری تعهد او به تمام موجودات زنده روی زمین باشد (پیدایش ۹: ۱۲-۱۷).
اطلاعات بیشتر در مورد حضرت نوح در کتاب مقدس
نام حضرت نوح در کتاب مقدس زمانی ذکر میشود که پدرش لامک، نابودیِ آینده زمین و نقش نوح در احیای بشریت را پیشگویی میکند: “او ما را در کار و زحمت طاقتفرسای دستانمان که به خاطر زمینی که خداوند نفرین کرده است به وجود آمده، آرامش خواهد بخشید.” (پیدایش ۵: ۲۹)
ایمان راسخ و ترس خداپسندانهی نوح باعث شد تا کشتیای بسازد، هنگامی که خدا او را از سیل آگاهی داد، سیلی که او تا آن زمان ندیده بود: “به ایمان، نوح، هنگامی که درباره چیزهایی که هنوز دیده نشده بود، هشدار داده شد، با ترس مقدس، کشتیای برای نجات خانوادهاش ساخت. به ایمان او، جهان را محکوم کرد و وارثِ عدالتی شد که با ایمان مطابقت دارد.” (عبرانیان ۱۱: ۷)
حضرت نوح در کتاب مقدس حزقیال، در کنار ایوب و دانیال، به عنوان یکی از سه مرد عادل شناخته میشود: “به راستی که به حیات خودم سوگند میخورم، خداوند متعال اعلام میکند، حتی اگر نوح، دانیال و ایوب در آن باشند، نمیتوانند نه پسر و نه دختر را نجات دهند. آنها فقط به واسطهی عدالت خود نجات مییابند.” (حزقیال ۱۴: ۲۰)
حقایق جالب درباره حضرت نوح در کتاب مقدس
حضرت نوح دهمین نسل از نسل آدم بود. پدربزرگ نوح، متوشلح، پیرترین فردی است که در کتاب مقدس ذکر شده است (پیدایش ۵: ۲۷). او ۹۶۹ سال عمر کرد. برخی گفتهاند که متوشلح در سیل مرد، اما به احتمال زیاد درست قبل از وقوع سیل درگذشته است. در هر صورت، ما از کتاب مقدس اطلاعات کافی برای اطمینان نداریم.
خود حضرت نوح در ۵۰۰ سالگی صاحب پسرانش یافث، سام و حام شد. در زمان وقوع سیل، نوح ۶۰۰ ساله بود (پیدایش ۷: ۶).
حضرت نوح پس از اینکه بعد از سیل بر روی زمین خشک قدم گذاشت، اولین کاری که کرد ساختن قربانگاهی برای خدا بود (پیدایش ۸: ۲۰).
حضرت نوح اولین کسی است که بعد از سیل، تاکستان کاشت و او همچنین اولین فرد مست ذکر شده در کتاب مقدس است (پیدایش ۹: ۲۰-۲۱).
وقتی هام، کوچکترین پسر نوح، پدرش را مست و لخت در چادر پیدا کرد، به جای اینکه او را بپوشاند، رفت و به برادرانش گفت. به خاطر این گناه، نوح، کنعان، پسر هام را نفرین کرد تا او پستترین خدمتگزار برادرانش باشد (پیدایش ۹: ۲۲-۲۶).
حضرت نوح پس از سیل ۳۵۰ سال دیگر زندگی کرد و در سن ۹۵۰ سالگی درگذشت.
نمادهای کتاب مقدس در داستان حضرت نوح
۱. کلاغ (پیدایش ۸: ۷) و کبوتر (پیدایش ۸: ۸-۱۲) – کبوتر اغلب در کتاب مقدس نماد صلح است. کلاغها، در بخشهای بعدی کتاب مقدس، برای یک پیامبر غذا تهیه میکردند. هر دوی این پرندگان در این بخش از کتاب مقدس به احتمال زیاد نماد صلح و آرامش آینده و همچنین لطف و تأمین خداوند هستند.
۲. کشتی (پیدایش ۶: ۱۴-۱۶): کشتی به عنوان خانه و پناهگاهی برای مردم خدا عمل میکند در زمانی که خداوند زمین را سیلابی میکند. استفاده مشابهی از کلمه «کشتی» را در داستان موسی میبینیم، زمانی که مادرش او را در سبدی از نی بر روی رود نیل قرار میدهد. از آنجایی که رود نیل محل زندگی درندگان خطرناکی مانند اسب آبی بود، «کشتی» موسی را تا رسیدن به ساحل، در پای دختر فرعون، در امان نگه داشت.
۳. کوه (پیدایش ۸: ۴): در سراسر کتاب مقدس، کوه به عنوان نمادی از چیزهای مختلف به کار رفته است. کوه میتواند نماد مکانهای عبادت، قلههای زندگی (موفقیتها)، مکان تجلی حضرت عیسی (ع) و غیره باشد. در این بخش از کتاب مقدس، کوه نشان میدهد که خدا نوح را رها نکرده است. کوه همچنین میتواند نماد امید به فروکش کردن نهایی آبهای سیل باشد.
۴. عدد ۴۰ (پیدایش ۷: ۱۷): عدد ۴۰ در سراسر کتاب مقدس اغلب نماد کمال یا تمامیت است. این مفهوم را در زمانی که حضرت عیسی (ع) به مدت ۴۰ روز و شب در بیابان روزه میگیرد، میبینیم. همچنین قوم بنیاسرائیل به دلیل نافرمانی به خدا، به مدت ۴۰ سال در بیابان سرگردان بودند تا بتوانند به سرزمین موعود وارد شوند.
۵. رنگینکمان (پیدایش ۹: ۱۳-۱۷): این بخش از کتاب مقدس به قرار دادن «کمان» خدا در آسمان اشاره میکند. اگر به رنگینکمان نگاه کنید، شبیه یک کمان کج به نظر میرسد. هرچند مفهوم رنگینکمان در فرهنگ مدرن ما تغییر کرده است، اما در کتاب مقدس، رنگینکمان نماد وعده الهی برای عدم وقوع سیل دوباره بر روی زمین است. از آنجایی که قبل از سیل، باران بر زمین نباریده بود، این اولین باری بود که مردم رنگینکمان را میدیدند.
درسهایی از داستان کشتی حضرت نوح
خانواده نوح از هشت نفر تشکیل شده بود: نوح، همسرش، سه پسر و همسران آنها. از آنجایی که آنها تنها بازماندگان سیل از نسل بشر بودند، به بنیانگذاران نسل دوم و جدیدی از انسانیت تبدیل شدند که نجات ما را از طریق عیسی مسیح (ع) به ارمغان آوردند.
وقایع منتهی به سیل را میتوان پیشگویی از آمدن دوباره عیسی مسیح (ع) در نظر گرفت (متی ۲۴: ۳۷-۳۹).
برخی از درسهایی که میتوانیم از این داستان بیاموزیم این است که خدا میتواند راهی برای نجات فراهم کند. مردم روی زمین فرصتی برای توبه و رفتن به کشتی نوح داشتند، اما آنها امتناع کردند. همچنین در این بخش از کتاب مقدس، وفاداری خدا را میبینیم. او خانواده نوح را در آبهای سیل رها نمیکند. در عوض، آبها در نهایت فروکش میکنند و آنها دوباره خشکی را پیدا میکنند.