خدا عاشق خنده است، اما مرز خط قرمز خنده برای مسیحیان کجاست؟

شوخی و کنایه برای مسیحیان قابل قبول است، اما مهم است که تشخیص دهیم چه نوع شوخی‌هایی با مأموریت ما برای انتقال موثر انجیل مسیح همخوانی دارد. برای اینکه بفهمیم ایمان‌داران چگونه باید به شوخی و کنایه نگاه کنند و آیا می‌توانند در آنها شرکت داشته باشند، باید به کتاب مقدس مراجعه کنیم.

ممکن است اخلاق و ارزش‌های پشت شوخی و طنز در صدر دغدغه‌های مسیحیان نباشد، اما موضوعی است که باید به آن فکر کنیم. در قسمتی از برنامه تلویزیونی «باب‌اسفنجی شلوارمربع» با عنوان «شوخی‌های سنجابی»، باب‌اسفنجی متوجه می‌شود که شوخی در مورد دوستش، سندی سنجابی، در یک اجرای کمدی باعث تحسین تماشاگران می‌شود. او با تمایل به راضی کردن جمعیت، به تمسخر سنجاب‌ها ادامه می‌دهد و ادعا می‌کند که آن‌ها احمق هستند. سندی به صورت خصوصی نزد باب‌اسفنجی می‌رود و به او می‌گوید که این شوخی‌ها آزاردهنده هستند، اما او گوش نمی‌دهد. سندی برای اثبات حرفش، باب‌اسفنجی را به خانه‌اش دعوت می‌کند و همان‌طور که او در شوخی‌هایش نشان داده، رفتار می‌کند. باب‌اسفنجی به سرعت درک می‌کند که گفتن شوخی‌های «بی‌آزار» در مورد دوستانش اصلاً بی‌خطر نیست.

بسیاری از افراد، از جمله مسیحیان، می‌توانند با شوخی‌ها یا نظراتی که آن‌ها را «بی‌آزار» می‌دانند، باعث شوند دیگران احساس بدی نسبت به خودشان داشته باشند. برای مثال، زمانی که زنی در مورد لباس همکارش اظهارنظر کنایه‌آمیز می‌کند، یا گروهی از نوجوانان با کسی که در جمعشان جا نمی‌افتد، شوخی می‌کنند، کلمات به سلاحی برای بریدن و تخریب دیگران تبدیل می‌شوند.

کتاب مقدس در مورد شوخی و کنایه مسیحیان چه می‌گوید؟

یکی از شناخته‌شده‌ترین آیه‌هایی که در مورد شوخی و کنایه کاربرد دارد، افسسیان فصل ۵ آیه ۴ است. در این آیه، پولس می‌نویسد:

«سخنان زشت و بیهوده و شوخی‌های زننده در میان شما نباشد، بلکه به جای آن‌ها شکرگزاری به خدا باشد»

پولس این دستور را بعد از بخشی که بر زندگی مسیحی تمرکز دارد، آورده است (به افسسیان فصل ۴ آیه‌های ۱۷ تا ۳۲ مراجعه کنید). او بر نیاز به پیروی از عیسی و قدم گذاشتن در راه عشق تأکید می‌کند، که شامل زندگی در بی‌بندوباری جنسی، ناپاکی و حرص (افسسیان فصل ۵ آیه‌های ۱ تا ۳) نمی‌شود. زندگی و کلام گناه آلود با هویت یک مؤمن به عنوان فرزند خدا همخوانی ندارد.

سخنان کنایه‌آمیز و شوخی‌های زننده شامل استفاده از کلمات برای آزار و تحقیر دیگران است. شوخی کردن همیشه با نیت بد نیست، اما کنایه به طور خاص برای مسخره کردن دیگران به کار می‌رود. همانطور که هارولد دبلیو. هونر در بخش مربوط به افسسیان در کتاب تفسیر دانش کتاب مقدس: ویرایش عهد جدید، بیان می‌کند: «پولس قصد نداشت بگوید که خودِ شوخ‌طبعی گناه است، بلکه منظور او این است که وقتی از شوخی برای تخریب یا تحقیر دیگران استفاده شود، اشتباه است» (نشر ویکتور، ۱۹۸۳، صفحه ۶۳۸). بسیاری از کنایه‌ها یا شوخی‌های آزاردهنده با هدف صدمه زدن به فرد دیگری گفته می‌شوند، در حالی که اینگونه نیست که خدا می‌خواهد ما از کلماتمان استفاده کنیم (به افسسیان فصل ۴ آیه ۲۹ مراجعه کنید).

مسیح را در شوخ طبعی خود منعکس کنیم

تمام این مباحث از حقیقت کتاب مقدس نشأت می‌گیرد که آنچه انجام می‌دهیم و می‌گوییم، وضعیت قلب ما را آشکار می‌کند. همانطور که عیسی گفت:

کلماتی که به کار می‌بریم از درون ما نشأت می‌گیرند. کسانی که از زبان‌بازی زشت، کنایه‌های آزاردهنده و شوخی‌های زننده استفاده می‌کنند، نشان می‌دهند که قلبشان فاسد و اسیر گناه است.

مسیحیان به شیوه‌ای دیگر از زندگی فراخوانده شده‌اند. ما با خون مسیح پاک شده‌ایم و به خاطر رابطه‌مان با او اکنون خلقت جدیدی هستیم (به ۱ یوحنا ۱: ۷ و ۲ قرنتیان ۵: ۱۷ مراجعه کنید). دیگر برده گناه نیستیم، بلکه آزاد شده‌ایم تا به عنوان فرزندان beloved (محبوب) خدا زندگی کنیم (غلاطیان ۴: ۷). زبان‌های آزاردهنده و زشت با هویت‌های جدید ما مطابقت ندارند.

شوخی کردن یا کنایه زدن همیشه اشتباه است؟

مسیحیان نباید فکر کنند که افسسیان فصل ۵ آیه ۴ به این معنی است که هرگز نمی‌توانیم از یک شوخی لذت ببریم یا با دیگری شوخی کنیم. برخلاف تصور برخی مسیحیان، زندگی مسیحی باید سرشار از شادی باشد (به یوحنا فصل ۱۵ آیه ۱۱ مراجعه کنید). لبخند زدن، خندیدن یا خوش گذراندن گناه نیست.

گاهی اوقات یک شوخی خوش‌مزه می‌تواند روحیه فرد دیگری را بالا ببرد. همانطور که امثال فصل ۱۷ آیه ۲۲ به ما یادآوری می‌کند: «دل شادمان، دوای نیکو است، اما روح شکسته، استخوان‌ها را خشک می‌کند» (ترجمه جدید). طنز به زندگی نشاط می‌بخشد و به ما یادآوری می‌کند که خودمان را خیلی جدی نگیریم.

اگر همه شوخی‌ها از روی بدجنسی یا گناه نباشد، پس می‌توانیم بدانیم که طنز می‌تواند خوب باشد. و هر چه نیکو است از جانب خداست (یعقوب فصل ۱ آیه ۱۷). به این ترتیب، یک گفتگوی سرگرم‌کننده پر از خنده، برکتی از جانب خداوند است.

امروز در مقاله خدا عاشق خنده است، اما مرز خط قرمز خنده برای مسیحیان کجاست؟ به بررسی یک مقاله مفید در خصوص کتاب مقدس و راه و روش عیسی پرداختیم. در صورت تمایل می توانید سایر مقالات علی وحیدی در خصوص مسیحیت را از طریق این لینک مشاهده نمایید